41:242
imposita
minuerit,
quod
tamen
historici
falsum
esse
produnt.
Nam
damnant
ipsius
avaritiam
et
rapacitatem.
Aliis
in
rebus
excellentior
fuit
fratre
Antiocho:
tamen
crudelis
fuit
erga
suos,
deinde
homo
libidinosus.
Quum
magnos
sumptus
faceret,
non
potuit
ita
esse
temperans
ut
parceret
suis
subditis.
Nam
luxuria
et
prodigalitas
trahunt
semper
secum
saevitiam
in
exigendis
tributis.
Qui
enim
multum
profundit,
necesse
est
ut
exsugat
fere
populi
sanguinem.
Quum
ergo
Seleucus
fuerit
libidinosus
homo,
commodior
est
atque
aptior
hic
sensus,
quod
fecerit
transire
exactorem,
hoc
est,
quod
gravaverit
totam
suam
ditionem
magnis
et
novis
exactionibus.
Hoc
tantum
de
ipso
dicitur,
quoniam
statim
interfectus
est,
quemadmodum
sequitur
in
secunda
parte
versus.
Si
placeat
appositive
legere
decorem
regni,
laudabitur
Seleucus,
ac
si
dictum
esset,
qui
decus
erit
ac
ornamentum.
Sed
ego
existimo
subaudiendam
esse
literam
b.
Stabit
ergo
in
locum
eius
transire
faciens
exactorem,
et
paucis
diebus
conteretur.
Significat
hoc
verbo
cruentam
mortem.
Neque
enim,
inquit,
in
ira.
Miror
cur
quidam
vertit
in
conspectu
mutuo,
Appaiim
enim
accipiunt
Hebraei
pro
iracundia,
quasi
diceret,
non
conteretur
aperto
marte,
nec
proelio
commisso,
sed
interficietur
a
suis
domesticis.
Variant
autem
in
specie
mortis
historici,
quoniam
nonnulli
scribunt
veneno
fuisse
necatum,
alii
autem
fuisse
occisum
gladio.
Sed
hoc
parum
ad
rem
refert.
Nunc
sequitur
successio
Antiochi
Epiphanis.
21.
Et
stabit
super
locum
eius
probrosus,
et
non
dabunt
ei
(non
constituent
super
eum)
decorem
regni
(hoc
est,
non
deferent
gloriam
regni)
et
veniet
cum
pace,
et
apprehendet
regnum
per
blanditias.
Consentiunt
in
hoc
scriptores,
Antiochum
Epiphanem
fuisse
admodum
versuto
ingenio:
et
quidam
etiam
volunt
furtim
Roma
egressum.
Probabilis
tamen
coniectura
est,
fuisse
dimissum
a
Romanis,
audita
patris
morte,
quia
contenti
erant
fratre
eius
Demetrio,
praesertim
quum
haberent
ex
maximis
regni
proceribus
etiam
alios
obsides,
sed
ille
erat
unus
ex
tribus
filiis
regis.
Quidquid
sit,
de
vafritie
huius
hominis
satis
convenit
inter
omnes.
Interea
tamen
fuit
saevus
et
atrox,
et
ideo
Polybius
dicit
vocatum
fuisse
Epimanem
per
ludibrium.
Quum
ergo
sumpsisset
sibi
cognomen
illustris,
vocatus
fuit
Vesanus,
ob
turbulentum
ingenium.
Sed
erat
monstrum
conflatum
ex
diversis
vitiis.
Nam
erat
servili
et
adulatorio
ingenio,
et
studuerat
etiam
Romae
sibi
favorem
acquirere
illo
artificio,
quemadmodum
postea
videbimus.
Ubi
autem
extra
metum
erat,
nullus
modus
eius
crudelitati,
atque
etiam
ferociae.
Hac
ratione
vocatur
hic
despectus.
Nam
Romae
certe
habitus
fuit
in
pretio,
deinde
exceptus
fuit
cum
summo
plausu
a
magna
parte
populi.
16
|