29:242 tasse, imo etiam abiecisse populi sui curam visus est: suae tamen misericordiae ac clementiae locum dedit, tantisper dum tempus quo se apertius patefaceret advenisset. Hactenus vidimus a Deo subinde suscitatos difficillimis temporibus iudices, qui populi curam gererent, ac in pace foverent, ecce iam aliam gubernationis formam, Samuelem puta prophetam constitutum, donec Saulus in regem electus sit. Hoc pulchre Paulus persequitur Act. 13, 17. docens Deum post electam Abrahami sobolem in peculium suum, suam beneficentiam erga populum illum testari non desiisse novis quotidie beneficiis, et singulari cura, adeo ut amore paterno complexus illos, tutatus sit regnum in familia Davidis, donec liberator ille promissus Dominus noster Iesus Christus adveniret. Quae tempora Paulus notat, ut Dei praesentia et continuus favor erga hunc populum omnibus clarius appareat, qui primum quidem in Abrahami familia per singula saeeula viros maximos suscitavit, qui bonis legibus illam regerent et tutarentur, deinde iudices sive liberatores, et assertores excitavit donec longe ante promissum Davidem regem toti populo praefecit, et in regni possessionem misit: ac tandem postquam populus propter morum corruptionem in captivitatem babylonicam relegatus esset, et licet post annos septuaginta in patriam redux, tamen prorsus devictus iaceret, et magnis calamitatibus concuteretur, promissum ante saecula liberatorem Dominum nostrum Iesum Christum dedit. Quo tempore se populi iacentis non oblitum, sed promissorum memorem fuisse, et ecclesiae suo tempore liberatorem, testatus est. Hic igitur nobis unus ex statibus ecclesiae memoria dignis spectandus proponitur, nimirum tempus illud quod Iudicum tempora excepit, quando Deus pro sua misericordia sui cultus in populo reformationem restituit. Nam sub finem historiae Iudicum vidimus quandam divini cultus interruptionem fuisse, quam administrationem iudicum propterea Paulum vocare Dei praefecturam certum est, quod his vel illis suscitatis iudicibus, Deus populum scire voluit et agnoscere, se non plane destitutum, ut in officio sic retineretur. Verum tamen nihilominus Deus 16