43:24
Acriter
enim
exagitabit
onines
illorum
superstitiones,
sed
id
faciet
suo
loco.
Nunc
autem
opus
fuit
a
notis
principiis
incipere,
et
hoc
erat
longe
commodius,
quia
si
initio
loquutus
esset
de
superstitionibus,
dixissent
se
tamen
Deum
colere.
Maluit
igitur
damnare
ipsos
Iudaeos,
quod
alienati
fuerint
a
puris
Dei
mandatis.
Quantum
ad
Israelitas
spectat,
hic
coarguit
crassa
scelera
in
ipsis.
Ubi
autem
convicti
fuerint
crudelitatis,
impudicitiae,
rapacitatis,
multarum
libidinum:
ubi
ergo
foeditates
istae
detectae
fuerint,
iam
locus
erit
multo
opportunior
clamandi
contra
superstitiones.
Hunc
ordinem
consulto
servat
propheta
noster,
quemadmodum
melius
ex
contextu
videbimus,
Iam
redeo
ad
verba
ipsa.
Dicit
ergo
fuisse
venditum
iustum
argento,
et
pauperem
pro
calceamentis.
Significat
nihil
fuisse
iuris
vel
aequitatis
apud
Israelitas,
quia
filios
Dei
venales
habebant
Hoc
autem
valde
indignum
est,
quod
nullum
sit
remedium
iniuriis.
Nam
facile
colligere
licet,
prophetam
hic
stylum
stringere
contra
ipsos
iudices,
qui
rerum
tunc
potiebantur:
dicit
venditum
fuisse
iustum
argento,
hoc
non
potest
competere
in
homines
privatos,
sed
proprie
aptatur
ipsis
iudicibus,
quorum
munus
erat
porrigere
manum
miseris
et
pauperibus,
ulcisci
etiam
iniurias,
et
ius
suum
cuique
tribuere.
Ergo
perinde
est
ac
si
dixisset
propheta
regnare
apud
Israelitas
effraenem
licentiam,
ita
ut
iusti
homines
expositi
sint
praedae,
et
sint
quasi
venales.
Primum
dicit
eos
venire
pro
argento,
tandem
addit
pro
calceamentis.
Et
hoc
diligenter
notandum
est,
quia
ubi
semel
deflectere
coeperint
homines
a
recto
cursu,
prostituunt
se
absque
ullo
pudore.
Initio
si
quis
adoriatur
virum
iustum
et
integrum,
et
immunem
a
corruptelis,
non
statim
vincetur,
etiamsi
oblatum
fuerit
magnum
pretium,
constabit
tamen
sibi:
sed
ubi
decem
aureis
vendiderit
fidem
suam,
postea
venalis
erit,
quemadmodum
solent
mulieres.
Mulier
quae
est
adhuc
integra
non
poterit
tam
facile
abduci
a
fide
coniugali:
poterit
tamen
corrumpi
magno
pretio:
tandem
se
prostituet,
ita
ut
frusto
panis
venalis
sit.
Idem
etiam
cernitur
in
ipsis
iudicibus.
Qui
ergo
initio
argentum
appetunt,
hoc
est,
qui
corrumpi
non
possent
nisi
opima
et
pingui
praeda,
postea
etiam
vilissima
mercede
fidem
suam
proiicient.
Nullus
enim
amplius
in
his
residuus
est
pudor.
Hoc
propheta
notat
his
verbis,
quod
iustum
vendiderint
argento,
hoc
est,
addixerint
pretio:
deinde
quod
etiam
vilissima
mercede
corrupti
fuerint,
nempe
si
quis
offerret
par
calceamentorum,
illos
absque
verecundia
ultro
ire
obviam
ad
captanda
spolia:
ita
ut
iugularent
etiam
innocentissimos
quosque.
Nunc
ergo
videmus
quod
crimen
accuset
Amos
in
Israelitis.
Non
poterant
hic
quidquam
obiicere,
quemadmodum
si
de
superstitionibus
ipsorum
verba
fecisset.
Voluit
igitur
autoritatem
acquirere
in
istis
manifestis
criminibus
|