24:24  probabile  est.  Quod  autem  stationem  sibi  elegit  ad  exspectandum  rei  eventum,  hinc  apparet  spem  aliquam  fuisse  residuam  parentibus,  quanquam  ea  exigua  fuit.  Nam  quisquis  illuc  ex  Aegyptiis  appulisset,  futurus  haud  dubie  erat  pueri  carnifex,  tam  ex  regis  edicto,  quam  ex  communi  odio  gentis  adversus  Hebraeos.  Videtur  ergo  locata  in  excubiis  fuisse  Maria  a  parentibus,  magis  ut  spectatrix  esset  fraternae  caedis,  quam  ut  pueri  saluti  consuleret.  Verum  quia  paulo  ante  vidimus  in  tenebris  tristitiae  et  desperationis  micuisse  fidei  scintillas,  mater  filiolum  in  ripa  deponens,  non  abiecit  eius  curam,  sed  obvii  cuiusque  misericordiae  commendare  eum  voluit:  hac  de  causa  filiam  procul  statuit  ut  novum  consilium  ex  eventu  caperet.  Nam  si  audisset  ad  noctem  usque  puerum  illic  iacere,  clam  ad  eum  lactandum  venisset.  Atque  haec  quidem  deliberatio,  ut  in  rebus  perplexis  et  confusis,  evanida  fuit:  sed  Deus  mirabiliter  in  servando  puero  manum  suam  exseruit.  Nec  enim  dubium  est  quin  occulta  providentia  filiam  regis  traxerit  ad  flumen,  quae  puerum  alendum  suscipere  auderet:  atque  etiam  ad  clementiam  flexerit  eius  animum,  ut  parceret  eius  vitae:  totam  denique  hanc  actionem  gubernaverit.  Nam  quod  non  inquirit  diligentius  quibus  parentibus  progenitus  sit  puer,  unde  nutrix  tam  subito  se  offerat:  (quia  promptitudo  illa  merito  suspicionem  facere  poterat)  tantae  huius  facilitatis  Deum  fuisse  au  torem  pii  omnes  fatebuntur.  Ita  quod  emersit  puer  salvus  ex  arcula,  non  sine  pluribus  miraculis  factum  est.  Fortuito  accidisse  omnia  dicerent  profani,  quia  perversus  error  mentes  eorum  occupat,  ut  ad  conspicua  Dei  opera  caecutiant,  dum  putant  casu  temere  versari  genus  humanum.  Nobis  vero  principium  illud  tenendum  est,  quum  Deus  sua  providentia  cunctos  mortales  regat,  peculiari  tamen  cura  electos  suos  dignari,  et  ad  eos  liberandos  et  fovendos  intentum  esse.  Quod  si  prudenter  singula  expendimus,  facile  ratio  dictabit,  eius  ductu  et  auspiciis,  arcanoque  spiritus  instinctu  disposita  fuisse  omnia  quae  ad  Mosis  liberationem  facerent.  Neque  enim  minus  absurdum  est  tam  concinnam  ex  vario  et  multiplici  adiumentorem  concursu  moderationem  fortunae  adscribere,  quam  fingere  cum  Epicuro  mundum  ex  atomis  conflatum.  Certe  Mosen,  qui  futurus  erat  populi  redemptor,  quasi  e  sepulchro  eduxit,  ut  probaret  exordium  salutis  ecclesiae  esse  veluti  creationem  ex  nihilo.  Hoc  etiam  ad  divinae  liberalitatis  cumulum  accessit,  quod  non  modo  permissum  matri  fuit  impune  filium  lactare,  sed  data  etiam  fuit  merces.  10.  Crevit  autem  infantulus.  Hic  vero  iam  renovatur  moeror,  quod  Mosen  a  se  iterum  abdicare  coguntur  parentes,  atque  ita  a  visceribus  suis  avelli.  Hac  enim  lege  tunc  Moses  in  gentem  Aegyptiacam  transiit,  ut  non  modo  alienus  esset  a  gente  sua,  sed