[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


10.1:236  promptu  est,  Iudam  ex  communi  et  recepto  gentium  more  hac  licentia  non  recto  fuisse  usum.  Satis  patet  ex  omnium  temporum  historiis  apud  gentes  orientales  foedas  mixturas  neglecto  pudore  fuisse  in  coniugiis.  Mala  igitur  consuetudine,  ut  fieri  solet,  tractus  fuit  Iuda,  ut  eandem  daret  uxorem  filio  secundo,  quae  ante  fuerat  uxor  primogeniti.  Et  hoc  etiam  flagitium  inter  gentes  grassatum  esse  exprimit  Deus,  ubi  incestus  damnat.  Hoc  igitur  tanquam  indubium  retineo,  lege  Mosis  vetitum  esse  coniugium  cum  vidua  fratris  germani.  Qui  volunt  hac  lege  solutos  hodie  esse  Christianos,  obiiciunt  illud  Pauli  (Gal.  5,  1),  standum  esse  in  libertate  ad  quam  vocati  sumus,  et  quae  nobis  a  Christo  parta  est:  sed  inscite  trahunt  ad  praesentem  causam,  quod  longe  alio  fine  et  consilio  protulit  Paulus.  Agitur  enim  illic  de  caeremoniis,  quarum  observatione  serviliter  premebant  conscientias  falsi  doctores,  ac  si  necessariae  essent  ad  Dei  cultum.  In  hac  autem  quaestione  nihil  simile.  Quod  rursum  excipiunt,  nos  politicis  legibus  non  subiici,  facile  diluitur.  Neque  enim  lex,  de  qua  nunc  agitur,  simpliciter  numeranda  est  inter  politicas,  quia  sumpta  est  a  communi  iure  gentium,  et  naturae  honestate:  quod  ex  praefatione  colligitur.  Quoniam  enim  omnes  vicinas  gentes  abripuerat  libido  ad  incestus,  ut  Deus  pudicitiam  populo  suo  commendet,  ita  praefatur:  Ego  sum  Iehova  Deus  vester:  secundum  consuetudinem  terrae  Aegypti,  et  secundum  morem  regionis  Chanaan  ne  ambuletis.  Postea  subiicit,  quinam  et  quot  gradus  cognationis  vel  affinitatis  viros  et  foeminas  arceant  a  coniugio.  Si  quis  rursus  excipiat,  legem  Israelitis  peculiariter  latam  censeri  non  debere  in  parte  iuris  gentium,  praesertim  quum  apud  alios  populos  contemneretur:  respondeo,  corruptelam  quae  grassata  fuit  passim  in  Oriente,  non  mereri  nomen  iuris  gentium,  quum  barbaries  fuerit,  et  castitatis  verecundiaeque  oblivio.  Porro  quod  naturale  est,  nullo  consensu  vel  more  deleri  potest.  Tenendum  igitur,  prohibitionem  de  qua  nunc  vertitur  quaestio,  non  esse  ex  earum  numero,  quae  pro  temporum  et  locorum  circumstantiis  abrogari  queant:  sed  fluere  ab  ipso  fonte  naturae,  et  fundatam  esse  in  generali  legum  omnium  principio:  quod  perpetuum  est  ac  inviolabile.  Deus  quidem  morem  qui  apud  Aegyptios  et  profanas  gentes  invaluerat,  sibi  displicere  testatur.  Unde  id?  nisi  quod  foeditatem,  licet  hominum  suffragiis  probatam,  repudiat  ipse  naturae  sensus  atque  aspernatur?  Olim  quum  Claudius  Imperator  uxorem  sibi  sumpsisset  Agrippinam  neptem  suam,  tollendi  probri  causa,  senatusconsultum  fieri  curavit,  quo  dabatur  talibus  coniugiis  libertas.  Nemo  tamen  repertus  est,  qui  exemplum  imitari  vellet,  excepto  duntaxat  liberto  uno.  Dissimilis  causa,  fateor.  Verum  id  retuli,  ut  apparcat  apud  gentes  profanas  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci