[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:233  233  CAPUT  XII.  234  tione,  anima  quasi  regeneratur  in  coelestem  vitam:  sanctis  autem  exhortationibus  ac1)  praeceptis  vita  ipsa  quodammodo  formatur  et  constituitur.  Frustra  enim  componendae  vitae  studium  ostendas,  nisi  prius  omnis  iustitiae  originem  hominibus  in  Deo  et  Christo  esse  ostendens:  quod  est  ipsos  a  mortuis  excitare.  Atque  hoc  praecipuum  est  evangelii  et  philosophiae  discrimen.  Quamvis  enim  splendide  et  cum  magna  ingenii  laude  philosophi  de  moribus  disserant,  quidquid  tamen  ornatus  refulget  in  eorum  praeceptis,  perinde  est  ac  praeclara  superficies  aedificii  sine  fundamento:  quia  omissis  principiis  mutilam  doctrinam  non  secus  ac  corpus  capite  truncatum  proponunt  Nec  multum  absimilis  est  docendi  ratio  in  papatu.  Etsi  enim  obiter  verba  faciunt  de  Christi  fide,  ac  spiritus  sancti  gratia  t  palam  tamen  appareo  quanto  propius  ad  profanos  philosophos  quam  ad  Christum  eiusque  apostolos  accedant  Quemadmodum  autem  philosophi  priusquam  leges  ferant  de  moribus,  de  fine  boni  disserunt  et  fontes  virtutum  inquirunt,  e  quibus  postea  omnia  officia  eruant  ac  derivent:  ita  hic  principium  statuit,  e  quo  omnes  sanctitatis  partes  defluunt2):  nos  scilicet  in  hunc  finem  a  Domino  esse  redemptos,  ut  consecremus  illi  nos  ipsos  et  omnia  membra  nostra.  Sed  singula  expendere  operae  pretium  est.  1.  Obsecro  vos  per  miserationes  Dei3).  Scimus  impuros  homines  quidquid  de  immensa  Dei  bonitate  in  scriptura  proponitur  ad  carnis  licentiam  cupide  arripere.  Rursum  hypocritae,  quasi  Dei  gratia  exstinguat  pie  vivendi  studium  ac  peccandi  audaciae  ianuam  aperiat,  eius  notitiam  maligne,  quantum  in  se  est,  obscurant  Atqui  docet  haec  contestatio,  donec  probe  teneant  homines  quantum  debeant  misericordiae  Dei,  nunquam  serio  affectu  eum  colere,  nec  satis  acriter  ad  eius  timorem  et  obedientiam  stimulari.  Papistis  satis  est  si  coactum  nescio  quod  obsequium  terrendo  extorqueant.  Paulus  autem  ut  Deo  nos  non  servili  metu,  sed  voluntario  hilarique  iustitiae  amore  devinciat,  eius  gratiae,  qua  continetur  nostra  salus,  dulcedine  nos  allicit:  simulque  ingratitudinem  exprobrat,  nisi  tam  benignum  ac  liberalem  patrem  experti  vicissim  nos  ei  totos  dicare  studemus.  Atque  eo  plus  efficaciae  habet  Paulus  dum  sic  exhortatur,  quo  alios  omnes  magis  antecellit  in  gratia  Dei  illustranda.  Cor  enim  plus  quam  ferreum  esse  oportet,  quod  ea  quam  superius  posuit  doctrina  non  accendatur  in  amorem  Dei,  cuius  tam  effusam  in  se  benignitatem  sentiat.  Ubi  ergo  sunt  qui  omnes  ad  vitae  probitatem  exhortationes  sublatas  putant,  si  in  sola  Dei  gratia  1)  paraeneticis  2)  deducantur  3)  Dici  non  potest  quantopere  afficere  nos  debeat  ista  obsecratio,  quae  fit  per  Dei  misericordiam.  Siquidem  quum  illi  nihil  non  debeamus,  si  quid  recusamus  eius  causa  suscipere,  nostram  in  eo  prodimus  ingratitudinem.  Calvini  opera.  Vol.  XLIX.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci