8:232  Reponse  des  ministres  de  Zurich  au  Senat  de  Geneve.  (Cette  piece  se  trouve  en  minute  autographe  de  la  main  de  Bullinger  aux  Archives  de  Zurich,  a  la  suite  de  la  precedente  Fol.  500.  Une  copie  authentique  est  inseree  aux  Actes  du  proces,  Cahier  relie  Fol  38  et  une  traduction  francaise  ibid.  Fol  49.  Trois  copies  de  l'original  latin,  de  diverses  mains,  se  trouvent  aux  Archives  de  Berne  Epp.  VI,  page  163,  183  et  1333.  Il  y  en  a  une  autre  dans  le  76.  volume  de  Simler.  Le  texte  se  lit  dans  les  ouvrages  nommes  a  l'occasion  du  document  N.  XL  VII  et  plus  complet  dans  Henry  T.  III  App.  p.  20.  Fazy  p.  47.)  Piissimi  et  clarissimi  viri,  domini  colendissimi.  Salutem  et  augmentum  donorum  Dei  imprecamur  vestrae  pietati  per  Iesum  Christum  Dominum  nostrum.  Legimus  literas  excellentiae  vestrae,  viri  amplissimi,  ac  parati  sumus  fideliter  ac  animo  Iubenti  inservire  et  ecclesiae  et  pietati  vestrae.  Intelleximus  autem  ante  dies  aliquot  controverti  de  quibusdam  articulis  m  ecclesia  vestra,  sed  et  sententiam  super  his  nostram  desiderari.  Hanc  ergo  qua  potuimus  brevitate  complexi  sumus,  facientes  quod  pro  gratia  nobis  a  Domino  Deo  nostro  concessa  potuimus.  Non  ignorant  excellentiae  vestrae,  dudum  conscriptam  et  editam  esse  inter  vestrae  ecclesiae  ministros,  fratres  nostros  carissimos,  et  inter  nos  consensionem  in  re  sacramentaria:  in  qua  mox  ab  initio  tantum  etiam  huius  negotii  comprehendimus,  quantum  piis  sufficere  arbitrabamur.  Neque  aliter  unquam  in  nostrae  fidei  commissis  ecclesiis  docuimus,  neque  hodie  diversum  ab  iis  quidquam  tradimus.  Constituimus  enim  electionem,  qua  Deus  peccatores  et  nihil  boni  meritos  in  Christo  elegit,  omnino  esse  gratuitam,  iuxta  illud  apostoli:  Non  est  volentis  neque  currentis,  sed  miserentis  Dei.  Item:  Elegit  nos  in  ipso  antequam  iacerentur  fundamenta  mundi,  ac  praedestinavit  nos,  ut  adoptaret  in  filios  per  Iesum  Christum  in  sese,  iuxta  beneplacitum  voluntatis  suae,  ut  laudetur  gloria  gratiae  suae.  Deinde  docemus,  fidem,  per  quam  Christi  efficimur  participes,  merum  esse  Dei  donum,  utpote  quam  donat  ipse  pater  coelestis,  ne  quis  coram  Deo  glorietur,  sui  filii  dilectissimi  respectu,  ita  ut  initium  et  progressus,  breviter  omnia  fidei,  sint  divinae  gratiae  munera.  Caeterum  viribus  nondum  renati  hominis  nihil  attribuimus  nisi  corruptionem,  culpam  et  poenam.  Renovatis  vero  spiritu  Dei  hominibus,  propter  spiritum  guber-