51:232
eximere.
Praesertim
vero
inter
eos
regnat
eiusmodi
iniquitas
qui
et
plus
valent,
et
honore
sunt
superiores.
Bemittentes
minas.
Contumelias
omne
genus,
quae
manant
ex
dominorum
superbia,
uno
verbo
complectitur
:
ac
si
vetaret
nimis
imperiose
dominari,
ut
conspectus
eorum
sit
formidabilis,
ac
si
semper
mali
aliquid
minitarentur,
quoties
servos
compellant
Minarum
enim
et
omnis
atrocitatis
hoc
initium
est,
quod
servos
domini,
quasi
sua
tantum
causa
natos,
nihilo
pluris
faciunt
quam
pecudes.
Ergo
sub
una
specie
vetat
ne
contumeliose
et
atrociter
tractentur.
Illorum
Dominus
et
vester.
Perquam
necessaria
admonitio.
Ideo
enim
nihil
non
audemus
in
eos,
qui
nobis
subiecti
sunt,
quia
neque
resistendi
facultas
illis
est,
neque
in
ius
adeundi
potestas
conceditur
:
nullus
vindex,
nullus
defensor
apparet,
vel
etiam
qui
miserationis
causa
dignetur
querimonias
audire.
Denique
hic
accidit
quod
vulgo
dicitur,
impunitatem
esse
matrem
licentiae.
Verum
hic
Paulus
admonet,
ita
praeesse
servis
dominos,
ut
habeant
communem
in
coelis
Dominum,
cui
sit
reddenda
ratio.
Et
non
est
acceptio.
Perstringunt
nobis
oculos
personae,
ut
neque
ius,
neque
aequitas
locum
habeat:
sed
Paulus
illas
coram
Deo
quidquam
valere
negat.
Persona
est
quidquid
praeter
causae
veritatem
in
homine
respicimus
in
iudicando.
Ut
cognatio,
forma,
nobilitas,
divitiae,
amicitia,
et
quae
sunt
eius
generis,
favorem
conciliant:
quae
contraria
sunt,
contemptum
afferunt,
et
aliquando
etiam
odium.
Quoniam
in
hominum
iudiciis
ut
plurimum
regnant
praeposteri
isti
affectus
ex
personae
intuitu
concepti:
qui
dignitate
pollent,
sibi
perinde
blandiuntur
ac
si
iisdem
corruptelis
Deum
sibi
propitium
habituri
essent,
Quisnam
ille
est
ut
rationem
eius
habeat
Deus,
et
patrocinium
contra
me
suscipiat?
Ex
adverso
hic
Paulus
asserit
falli
dominos,
si
putant
servos
suos
coram
Deo
viles
aut
nihili
fore,
quia
tales
sint
coram
mundo:
nam
Deo
curae
non
esse
personas,
nec
hominis
abiectissimi
causam
pilo
deteriorem
fore
quam
summi
principis.
10.
Quod
superest,
fratres
mei,
sitis
fortes
in
Do<-
mino,
et
in
robore
potentiae
ipsius.
Ll.
Induite
totam
armaturam
Dei,
ut
possitis
stare
adversus
insidias
diaboli.
12.
Quia
non
est
nobis
lucta
adversus
carnem
et
sanguinem,
sed
adversus
principatus,
adversus
potestateSj
adversus
mundanos
principes
tenebrarum
saeculi
huius,
adversus
spirituales
malitias
in
coelestibus.
13.
Quapropter
assumite
totam
armaturam
Dei,
ut
possitis
resistere
in
die
malo
et
omnibus
peractis
stare.
10.
Quod
superest
Iterum
ad
generales
exhortationes
redit:
ac
primum
quidem
iubet
eos
fortes
esse,
vel
colligere
animum
et
robur.
Quia
semper
multa
sunt,
quae
nos
debilitent:
et
nobis
ad
resi-
|