[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:230  differenter  expositam  esse  hanc  misericordiam,  sed  qui  eam  fide  quaesierint.  33.  O  profunditatem  divitiarum  et  sapientiae  et  cognitionis  Dei!  quam  incomprehensibilia  sunt  iudicia  eius  et  impervestigabiles  viae  ipsius/  34.  Qui3  enim  cognovit  mentem  Domini?  aut  quis  illi  a  consiliis  fuit?  35.  aut  quis  prior  dedit  ei  et  retribuetur  illi?  36.  Quoniam  ex  illo,  et  per  illum,  et  in  illum  sunt  omnia.  Ipsi  gloria  in  saecula.  Amen.  33.  O  profunditatem.  Hic  primo  erumpit  apostolus  in  vocem,  quae  ex  pia  operum  Dei  consideratione  apud  fideles  sponte  nascitur.  Deinde  cohibet  obiter  audaciam  impietatis,  quae  Dei  iudiciis  obstrepere  solet.  Quum  ergo  audimus  O  profunditatem,  dici  non  potest  quantum  valere  debeat  haec  admiratio  ad  retundendam  carnis  temeritatem.  Postquam  enim  ex  verbo  ac  spiritu  Domini  disputavit,  tanti  demum  arcani  sublimitate  victus  nihil  potest  quam  obstupescere  et  exclamare,  divitias  istas  sapientiae  Dei  profundiores  esse  quam  ut  ad  eas  nostra  ratio  penetrare  queat.  Si  quando  igitur  ingredimur  in  sermonem  de  aeternis  Dei  consiliis,  fraenum  istud  et  ingenio  et  linguae  semper  iniectum  sit,  ut  quum  sobrie  et  intra  verbi  Dei  fines  loquuti  fuerimus,  disputatio  tandem  nostra  exeat  in  stuporem.  Neque  enim  pudere  nos  debet  si  non  sapimus  supra  eum,  qui  in  tertium  usque  coelum  raptus  viderat  mysteria  homini  ineffabilia:  neque  tamen  alium  hic  finem  reperire  poterat  quam  ut  se  ita  humiliaret.  Quod  quidam  ita  resolvunt  Pauli  verba:  O  profundas  divitias,  et  sapientiam  et  cognitionem  Dei  !  ac  si  nomen  paO-oc  pro  communi  epitheto  positum  esset,  divitiasque  exponunt  liberalitatem:  mihi  videtur  coactum.  Itaque  non  dubito  quin  profundas  sapientiae  et  cognitionis  divitias  in  Deo  extollat.  Quam  incomprehensibilia.  Diversis  verbis  per  geminationem  Hebraeis  familiarem  rem  eandem  exprimit.  Nam  de  iudiciis  loquutus,  vias  adiungit1)  pro  institutis  vel  ratione  agendi,  vel  gubernationis  ordine.  Adhuc  autem  persistit  in  sua  exclamatione:  in  qua  quo  magis  attollit  divini  arcani  altitudinem,  eo  nos  magis  ab  investigandi  curiositate  deterret.  Discamus  ergo  nihil  de  Domino  inquirere,  nisi  quantum  per  scripturas  revelavit:  quia  alioqui  in  labyrinthum  ingredimur,  unde  non  facilis  erit  receptus.  Notandum  enim  est,  non  de  quibuslibet  Dei  mysteriis  hic  agi,  sed  quae  apud  se  recondita  vult  tantum  a  nobis  suspici  et  adorari.  34.  Quis  enim  cognovit  mentem  Domini?  Hic  incipit  quasi  iniecta  manu  cohibere  hominum  audaciam,  ne  adversus  Dei  iudicia  obmurmurent.  Id  autem  duabus  rationibus  facit.  Prior  est,  quod  J)  Viae  enim  accipiuntur  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci