48:23  23  TN  ACTA  APOSTOLORUM  24  bus,  neque  per  homines  factum  praedicat.  Ergo,  sicut  huius  muneris  singularis  erat  dignitas,  ita  aequum  fuit  in  Matthiae  electione  relinqui  Deo  summum  iudicium,  utcunque  suis  partibus  fungerentur  homines.  Christus  reliquos  sua  voce  designaverat.  Si  hominum  tantum  electione  in  eorum  ordinem  cooptatus  esset  Matthias,  minus  habuisset  autoritatis.  Medium  fuit  temperamentum,  ut  Deo  offerrent  discipuli  quos  habebant  praestantissimos:  ipse  vero  sibi  assumeret,  quem  sciret  fore  maxime  idoneum.  Ita  Deus  sortis  eventu  ratum  sibi  esse  Matthiae  apostolatum  pronuntiat.  Sed  videntur  temere  et  praepostere  facere  discipuli,  qui  sorti  rem  tantam  committunt.  Qualis  enim  inde  certitudo  colligi  potuit?  Respondeo,  non  nisi  spiritus  instinctu  eos  ad  sortem  confugisse.  Tametsi  enim  hoc  Lucas  non  exprimit,  quia  tamen  discipulos  temeritatis  damnare  non  vult,  quin  potius  electionem  legitimam  et  Deo  probatam  refert,  hinc  constituo  praeeunte  spiritu  sancto  hanc  viam  fuisse  ingressos.  Quemadmodum  et  totam  actionem  a  spiritu  illis  fuisse  dictatam,  non  dubium  est.  Cur  non  enim  precantur,  ut  Deus  quem  velit  ex  tota  multitudine  eligat?  Cur  eius  iudicium  ad  duos  restringunt?  Annon  hoc  est  eripere  Deo  suam  libertatem,  quum  eum  suis  suffragiis  alligant  et  quodammodo  subiiciunt?  At  quisquis  placide  rem  expendere  volet,  clare  agnoscet  ex  Lucae  consilio,  nihil  ausos  fuisse  discipulos,  nisi  quod  scirent  officii  sui  esse  sibique  a  Domino  mandatum.  Contentiosos  autem  valere  sinamus.  24.  Precando  dixerunt.  Ad  verbum  :  Precati  dixerunt.  Verum  in  sensu  nulla  obscuritas:  quia  tantum  dicere  voluit,  in  hanc  formam,  quae  sequitur,  precatos  fuisse.  Neque  tamen  verba  omnia  enumerat,  contentus  summam  breviter  indicare.  Quum  itaque  ambo  probatae  vitae  essent,  imo  sanctitate  et  aliis  virtutibus  excellerent:  quia  tamen  cordis  integritas,  cuius  unicus  cognitor  et  iudex  est  Deus,  primas  tenet,  discipuli  precantur,  ut  quod  hominibus  est  absconditum,  in  lucem  proferat.  Idem  et  hodie  in  eligendis  pastoribus  petendum  est.  Nam  utcunque  non  statuendi  sint  duo  pro  uno:  quia  tamen  falli  ut  plurimum  possumus,  et  discretio  spirituum  a  Domino  est,  semper  rogandus  est  Deus,  ut  nobis  ostendat  quos  habere  velit  ministros,  ut  consiliis  nostris  praesideat.  Hinc  etiam  colligere  licet,  quanta  in  eligendis  pastoribus  habenda  sit  integritatis  ratio,  sine  qua  in  fumum  abeunt  et  eruditio  et  facundia  et  quidquid  praestantiae  fingi  potest.  26.  Dederunt  sortes  eorum.  Hic  de  sortibus  texenda  non  est  longa  disputatio.  Qui  sortiri  in  totum  nefas  esse  putant,  partim  imperitia  labuntur,  partim  non  capiunt  quid  valeat  hoc  nomen.  Nihil  est  quod  non  vanitate  et  audacia  sua  corrumpant  homines.  Ita  factum  est,  ut  sortes  in  abusum  et