25:23
23
SANCTIONES
A
PROMISSIONIBUS
ET
MINIS.
24
38.
Et
peribitis
inter
gentes,
et
absumet
vos
terra
inimicorum
vestrorum.
39.
Et
qui
remanserint
ex
vobis,
dissolventur
propter
iniquitatem
suam
in
terris
inimicorum
vestrorum,
atque
etiam
propter
iniquitates
patrum
suorum,
cum
eis
dissolventur.
40.
Donec
confiteantur
iniquitatem
suam,
et
iniquitatem
patrum
suorum,
iuxta
praevaricationem
suam
qua
praevaricati
sunt
in
me:
et
etiam
quod
ambulaverint
mecum
fortuito:
41.
Quod
etiam
ego
ambulaverim
cum
illis
fortuito,
et
induxerim
eos
in
terram
inimicorum
suorum:
tuncque
humilietur
cor
eorum
incircumcisum,
ac
propitient
pro
iniquitate
sua.
42.
Tunc
recordabor
pacti
mei
cum
Iacob,
et
etiam
pacti
mei
cum
Isaac,
et
insuper
pacti
mei
cum
Abraham
recordabor,
terrae
quoque
memor
ero.
43.
Terra
interim
deseretur
ab
eis,
et
perficiet
Sabbatha
sua
quae
desolata
est
propter
illos,
et
ipsi
exsolvent
mulctam
suam,
eo
quod,
inquam,
iudicia
mea
spreverint,
et
decr
ata
mea
abominata
sit
anima
eorum.
4A.
Et
tamen
etiam
hoc
modo
quum
ipsi
fuerint
in
terra
inimicorum
suorum,
non
reprobavi
eos,
neque
abominatus
sum
eos,
ut
consumerem
eos,
irritum
faciendo
pactum
meum
cum
eis
:
ego
enim
Iehova
Deus
eorum.
45.
Sed
recordabor
propter
eos
pacti
priorum,
ego
qui
eduxi
eos
e
terra
Aegypti
in
oculis
gentium,
ut
essem
illis
in
Deum:
ego
Iehova.
14.
Si
autem
non.
Hactenus
in
promissionibus
blanda
invitatio
proposita
fuit,
ut
populo
legis
observatio
amabilis,
et
iucunda
redderetur:
quandoquidem
ante
visum
fuit,
tunc
demum
probari
Deo
nostrum
obsequium
ubi
libenter
paremus.
Sed
quoniam
stimulis
opus
habet
carnis
pigrities,
minae
quoque
adduntur
ad
terrorem,
quae
saltem
extorqueant
quod
sponte
praestandum
erat.
Videtur
quidem
hoc
modo
posse
colligi,
minis
ad
legis
obedientiam,
quae
voluntaria
esse
debet,
absurde
trahi:
nam
qui
metu
cogitur,
Deum
nunquam
diliget:
quod
tamen
praecipuum
est
caput
legis.
Verum
quod
ante
docui,
aliqua
ex
parte
ad
solvendum
hunc
nodum
valebit,
legem
scilicet
mortiferam
esse
transgressoribus,
quia
damnatione
quam
sibi
per
vanas
blanditias
remitti
cuperent,
eos
constringit.
Quanquam
in
alium
quoque
finem
prosunt
minae
filiis
Dei,
tum
ut
praeparentur
ad
Deum
ex
animo
timendum
ante
quam
sint
regeniti,
tum
ut
post
regenerationem
quotidie
subigantur
vitiosi
eorum
affectus.
Quamvis
enim
sincere
cupiant
se
totos
Deo
addicere,
tamen
cum
reliquiis
carnis
suae
assidue
illis
certandum
est.
Itaque
licet
minae
ad
reprobos
terrendos
proprie
spectent,
fidelibus
tamen
communes
sunt
ad
stimulandam
eorum
segnitiem,
quatenus
nondum
prorsus
sunt
regeniti,
sed
onerantur
adhuc
peccati
reliquiis.
15.
El
si
decreta
mea.
Videtur
hoc
nonnisi
ad
impios
et
sceleratos
apostatas
dirigi:
qui
a
Dei
cultu
et
pietate
ex
professo
deficiunt.
Nam
si
quis
|