55:228  dientiam  addicimus.  Veritatem  accipit  pro  regula,  quam  nobis  Dominus  in  evangelio  praescribit.  Neque  tantum  de  operibus  agitur:  quin  potius  hic  fides  primatum  tenet.  Ideo  specialiter  Paulus  eam  esse  tradit,  qua  obedimus  Deo,  Rom.  primo  et  ultimo  capite,  et  Petrus  in  Act.  15,  hoc  elogium  illi  tribuit,  quod  per  eam  Deus  corda  purificet.  In  fraternam  caritatem.  Breviter  admonet  quid  praecipue  in  vita  nostra  exigat  Deus,  et  in  quem  scopum  studia  omnia  dirigenda  sint.  Sic  Paulus,  quum  de  fidelium  perfectione  concionatur,  ad  Ephesios  primo,  eam  in  caritate  statuit.  Quod  eo  diligentius  notandum  est,  quia  mundus  suam  sanctitatem  in  nugis  nescio  quibus  concludens,  hoc  summum  caput  fere  negligit.  Videmus  ut  papistae  in  mille  commentitiis  superstitionibus  se  absque  modo  fatigent:  interea  ultima  est  caritas,  quam  in  primis  Deus  commendat.  Haec  ergo  causa  est  cur  nos  ad  eius  studium  revocet  Petrus,  quum  de  vita  rite  instituenda  agitur.  Prius  de  carnis  mortificatione  loquutus  est,  et  nostra  cum  Deo  conformatione  :  nunc  autem  admonet  qua  in  re  exerceri  nos  velit  Deus  tota  vita:  nempe  ut  mutuam  inter  nos  dilectionem  colamus:  nam  ea  testamur  nos  Deum  quoque  diligere.  Atque  hoc  experimento  probat  Deus  quinam  ipsum  vere  diligant.  Vocat  eam  avoftoxpitov,  sicut  Paulus  prioris  ad  Timotheum,  cap.  1,  5,  quia  nihil  difficilius  quam  sincere  animum  applicare  ad  proximos  diligendos.  Regnat  enim  amor  nostri,  qui  plenus  est  simulatione:  deinde  suum  quisque  amorem,  quo  alios  prosequitur,  proprio  commodo  metitur  potius  quam  pio  communicandi  studio.  Addit,  impense,  nam  quo  sumus  natura  segniores,  eo  magis  ad  fervorem  et  contentionem  acuere  se  quisque  debet:  neque  id  semel  duntaxat,  sed  in  dies  magis  ac  magis.  23.  Regeniti  non  ex  semine  corruptibili,  sed  incorruptibilis  per  sermonem  viventis  Dei  et  manentis  in  aeternum.  24.  Quandoquidem  omnis  caro  tanquam  herba,  et  omnis  gloria  eius  tanquam  flos  herbae.  Exor  ruit  herba,  et  flos  eius  decidit:  25.  Verbum  autem  Domini  manet  in  aeternum.  Hoc  autem  est  verbum  quod  annuntiatum  est  vobis.  23.  Begeniti,  ete.  Aliud  exhortationis  argumentum,  quod  quum  novi  sint  homines  et  a  Deo  regeniti,  vitam  Deo  et  spirituali  regeneratione  dignam  ipsos  instituere  deceat.  Videtur  autem  connecti  hoc  debere  cum  sententia  quae  proxime  sequetur  de  rationali  lacte  appetendo,  ut  vivendi  ratio  geniturae  respondeat.  Potest  tamen  latius  extendi,  ut  cohaereat  etiam  cum  superioribus.  Nam  in  genere  colligit  Petrus  quae  ad  studium  rectae  et  sanctae  vitae  incitare  nos  possunt.  Hoc  ergo  est  Petri  consilium,  ut  doceat  nos  non  sine  regeneratione  esse