[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


10.1:228  easque  non  parvas  nec  unius  generis.  Nondum  de  continentiae  difficultate  loquor.  Sed  dico  caelibes  non  minoribus  nec  paucioribus  distrahi  avocamentis,  quam  coniugatos:  aut  certe  parum  esse  discriminis,  quin  utrique  ex  aequo  distrahantur.  Quod  si  etiam  constaret  nihil  caelibatu  liberius,  coniugio  nihil  esse  magis  impeditum:  obstare  tamen  id  non  debet,  quominus  necessitati  consulatur.  Certum  est  autem,  coniugio  multos  utiliter  carere  non  posse,  qui  sunt  prae  aliis  ad  ministerium  idonei.  Ad  secundum  respondeo,  Dominum  optime  omnium  providisse,  quibus  ornari  dotibus  suum  ministerium  conveniret.  Videmus  autem  longe  abesse,  qum  caelibatum  inter  eas  commendarit  (J.  Tim.  3,  2;  Tit.  1,  6).  Quod  non  imperatis  eam  certa  lege,  probo.  Sed  vide  ne  illud  ipsum  legem  sit  praescribere,  minoris  aestimare  eos  qui  uxores  duxerint,  quod  videantur  nonnihil  ornamenti  amisisse.  Neque  in  veteri  ecclesia  lex  erat,  quae  cogeret.  Sed  ita  invaluerat  praepostera  caelibatus  admiratio,  ut  coniugium  in  episcopis  dedecore  notaretur.  Postea  sensim  irrepsit  legis  severitas,  quae  innumeras  malorum  formas  nobis  peperit:  quid  boni  attulerit,  non  possum  iudicare.  Proinde  semper  vereor,  ne  periculosum  sit  immodicum  haberi  caelibatui  honorem,  quo  boni  viri  a  coniugio  absterreantur,  etiam  ubi  urget  necessitas.  Non  abs  re  igitur  cupere  mihi  videor,  ut  si  qua  est  hac  in  re  apud  vos  austeritas  mitigetur:  non  quia  vobis  in  praesentia  obsit,  sed  quia  multum  obesse  posteris  poterit,  quibus  scis  esse  consulendum.  Quod  si  rationes  vestrae  ita  nunc  habent,  ut  periculum  aliquod  ex  pastorum  coniugio  vobis  immineat,  initam  esse  rationem  velim,  qua  obviaretur.  Cogor  iterum  veniam  huius  meae  rusticitatis  petere.  Non  enim  mihi  temperare  potui,  quin  timorem  meum  hac  in  re  breviter  indicarem:  supervacuum  illum  fortassis,  sed  tamen  non  de  nihilo  conceptum.  Atque  ut  intelligas  me  privatam  causam  hic  non  agere:  ego  quem  caelibatui  tantopere  infestum  vides,  uxorem  nunquam  duxi:  et  an  ducturus  aliquando  sim,  nescio.1)  Quod  si  duxero,  hoc  consilio  faciam,  ut  expeditior  a  multis  tricis  Domino  vacare  possim.  Neque  in  ista  actione  incontinentiae  meae  praetextum  capto,  quam  obiicere  mihi  nemo  potest.  Verum  occasionem  cogitandi  volui  tibi  praebere.  Neque  enim  dubito,  quin  si  animum  semel  ad  hanc  consultationem  serio  adieceris,  pro  tua  singulari  prudentia  longoque  usu,  provisurus  sis  quid  sit  maxime  salutare,  et  quod  optimum  factu  visum  fuerit,  facturus.  Quantum  ad  hanc  functionem  cui  praefectus  es,  sic  te  eam  administrare  confido,  ut  nullius  exhortatione  opus  habeas.  Magis  optarem  abs  te  admoneri,  si  quando  tibi  occasio  daretur,  et  tantum  otii  1)  Vides  hanc  epistolam  antiquioribus  adnumerandam  esse.  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci