5:227
PSYCHOPANNYCHIA.
dum,
si
populum
suum
libidini
ac
ferociae
impiorum
tradidisset.
Hanc
sententiam
plaue
confirmat
oratio,
quae
est
in
prophetia
1)
Baruch:
Aperi
oculos
tuos,
et
vide:
quia
non
mortui
qui
sunt
in
inferno,
quorum
spiritus
acceptus
est
a
visceribus
suis,
dabunt
gloriam
et
iustitiam
Deo:
sed
anima,
quae
tristis
super
magnitudine
mali,
incedit
curva
et
infirma,
et
deficientes
oculi,
et
anima
esuriens,
[fol.
47]
dabit
gloriam
(Baruch
2,
17
ss.).
Ubi,
citra
dubium,
videre
est,
mortuorum
nomine
contineri,
qui
afflicti
et
contriti
a
Deo
in
exitium
abierunt:
animam
tristem,
incurvam
et
infirmam,
quae
sua
virtute
defecta
et
sui
fiducia
non
innixa
currit
ad
Dominum,
eum
invocat,
ab
eo
auxilium
exspectat.
Haec
omnia
si
quis
velit
per
prosopographiam
accipere,
facilem
habebit
methodum,
ad
eorum
explicationem:
ut
in
personis,
rem
ipsam
accipiat;
et
dum
mortuos
audit,
mortem
intelligat,
hoc
sensu:
Dominum
misericordiae
et
bonitatis
laudem
non
consequi,
dum
affligit,
perdit
ac
punit:
(tametsi
iustae
sunt
poenae),
sed
tum
demum
creare
sibi
populum,
qui
laudem
suae
bonitatis
concinat
et
celebret,
dum
afflictos,
contritos
et
desperatos,
liberat
ac
in
spem
erigit.
Sed
ne
cavillentur,
nos
ad
figuras
et
obliqua
schemata
confugere,
citra
figuram
quoque
accipi
possunt.
Secundo
loco
dixi,
perverse
ex
his
locis
statui,
sanctos
post
mortem
cessare
ac
desinere
a
laudibus
Dei,
sed
laudare
potius
esse
commemorare
ac
praedicare
apud
alios
Dei
beneficia
in
quibus
laudetur:
quem
sensum
non
modo
recipiunt
verba,
sed
necessario
exigunt.
Nam
annunciare,
et
narrare,
et
patrem
notum
facere
filiis,
non
est
animo
menteque
concipere
Dei
gloriam,
sed
ore
celebrare,
ut
alii
audiant.
Hic
si
me
interpellent,
quod
illis
id
ipsum
agere
liceat,
si
(ut
credimus)
in
paradiso
sunt
cum
Deo,
respondeo:
in
paradiso
esse,
et
cum
Deo
vivere,
non
est
alterum
alteri
loqui,
et
alterum
ab
altero
audiri:
sed
tantum
Deo
frui,
sentire
bonam
eius
voluntatem,
in
eo
acquiescere.
Si
hoc
illis
Morpheus
aliquis
xca3
ovaq
revelavit,
habeant
sibi
certum.
Ipse
mihi
non
adsciscam
tortuosas
illas
quaestiones,
quae
ad
contentionem
valent,
nihil
ad
pietatem
conferunt.
Ecclesiasticus
non
hoc
agit,
ut
ostendat
mortuorum
animas
perire:
sed
dum
hortatur,
ut
mature
et
per
occasionem
Deo
confiteamur,
simul
docet,
non
esse
confitendi
tempus
post
mortem:
hoc
1)
Sic
legitur
in
ed.
1542.
Gallus
quoque
habet:
Ceste
sentence
est
pleinement
confermee
par
Foraison
qui
est
au
livre
du
Prophete
Baruch:
O
Seigneur,
ouvre
etc.
Verum
iam
1545
scriptum
est:
in
libro
Baruch
(saltem
qui
eius
nomine
inscribitur):
Aperi
etc.
|