[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:226  ideoque  perperam  facere,  qui  eum  proprio  sensu  metiri  tentabunt.  Quid  enim  magis  perversum  quam  incredibile  ducere  quod  a  sensu  nostro  remotum  est?  quum  ideo  vocetur  mysterium,  quia  incomprehensibile  est,  usque  ad  tempus  revelationis.  Porro  nobis  sicut  Romanis  patefactum  est,  ut  fides  nostra  verbo  contenta  exspectatione  nos  sustineat,  donec  effectus  ipse  prodeat  in  lucem.  Quod  caecitas  ex  parte.  Dictionem  ex  parte,  neque  ad  tempus  simpliciter,  neque  ad  multitudinem  puto  spectare:  sed  pro  quodammodo  positam  interpretor.  Qua  particula  voluisse  mihi  duntaxat  videtur  temperare  verbum  alioqui  per  se  asperum.  Et  donec  non  infert  temporis  progressum  vel  ordinem,  sed  potius  valet  perinde  ac  si  dictum  foret,  ut  plenitudo  gentium.  Sensus  ergo  erit:  Israelem  ita  quodammodo  excaecavit  Deus,  ut  dum  illi  evangelii  lucem  respuunt,  ad  gentes  transferatur:  et  illae  quasi  vacuam  possessionem  occupent.  Itaque  haec  caecitas  servit  Dei  providentiae  ad  peragendam  quam  destinaverat  gentium  salutem.  Et  plenitudo  gentium  pro  ingenti  concursu  accipitur.  Neque  enim,  ut  ante  acciderat,  rari  proselyti  tunc  se  ad  Iudaeos  aggregabant:  sed  talis  fuit  mutatio,  ut  solidum  fere  ecclesiae  corpus  gentes  efficerent.  26.  Atque  ita  universus  Israel.  Multi  accipiunt  de  populo  iudaico,  ac  si  Paulus  diceret  instaurandam  adhuc  in  eo  religionem  ut  prius:  sed  ego  Israelis  nomen  ad  totum  Dei  populum  extendo,  hoc  sensu:  Quum  gentes  ingressae  fuerint,  simul  et  Iudaei  ex  defectione  se  ad  fidei  obedientiam  recipient:  atque  ita  complebitur  salus  totius  Israelis  Dei,  quem  ex  utrisque  colligi  oportet:  sic  tamen  ut  priorem  locum  Iudaei  obtineant,  ceu  in  familia  Dei  primogeniti.  Haec  interpretatio  mihi  convenientior  ideo  visa  est,  quod  Paulus  hic  consummationem  regni  Christi  designare  voluit,  quae  in  Iudaeis  minime  terminatur,  sed  totum  orbem  comprehendit.  Et  eodem  modo  ad  Galatas  cap.  6,  16,  Israelem  Dei  nuncupat  ecclesiam  ex  Iudaeis  et  gentibus  pariter  compositam,  populum  ita  ex  dissipatione  collectum  opponens  carnalibus  Abrahae  filiis,  qui  ab  eius  fide  disciverant.  Quemadmodum  scriptum  est1).  Hoc  Iesaiae  testimonio  non  confirmat  totam  sententiam,  sed  alterum  membrum  duntaxat,  nempe  quod  redemptionis  participes  sint  Abrahae  filii.  Nam  si  quis  excipiat,  promissum  illis  et  oblatum  fuisse  Christum,  sed,  quia  repudiarunt,  *)  Iesaiae  testimonio  confirmat  hunc  esse  finem  gratiae  per  Christum  nobis  promulgatae,  ut  salus  Israeli  conferatur.  Neque  tamen  ad  verbum  citat  quod  est  apud  Iesaiam.^  Ille  enim  dicit  venturum  redemptorem  iis,  qui  redierint  ab  iniquitate.  Sed  satis  est  quod  ad  praesentem  causam  apposite  citavit.  Hoc  tantum  spectemus  quoties  per  apostolos  adducuntur  a  veteri  testamento  probationes,  ut  accommodate  ad  praesentem  locum  citatas  ostendamus.  Quandoquidem  neque  aliud  voluerunt  ipsi  quam  digito  veluti  indicare  locos,  ut  eo  lectores  remitterent.  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci