1:226
[CO
1.
226]
observandum
esse,
quae
cum
bene
constituta
rerum
omnium
compositione
optime
sustinentur,
tum
vero
sine
concordia
nullae
sunt
prorsus.
Quamobrem,
si
ecclesiae
incolumitati
optime
prospectum
volumus,
diligenter
omnino
curandum
est,
ut,
quod
Paulus
iubet
(1
Cor.
14),
decenter
omnia
et
secundum
ordinem
fiant.
At
cum
in
hominum
moribus
tanta
insit
diver-
[OS
256]
sitas,
tanta
in
animis
varietas,
tanta
in
iudiciis
ingeniisque
pugna,
neque
politia
ulla
satis
firma
est,
nisi
certis
legibus
constituta,
nec
sine
stata
quadam
forma
servari
ritus
quispiam
potest.
Huc
ergo
quae
conducunt
leges,
tantum
abest
ut
damnemus,
ut
his
ablatis
dissolvi
suis
nervis
ecclesias
totasque
deformari
ac
dissipari,
contendamus.
Neque
enim
aliter
haberi
potest
quod
Paulus
exigit,
ut
decenter
omnia
et
ex
ordine
fiant,
nisi
additis
observationibus,
ceu
vinculis
quibusdam,
ordo
ipse
et
decorum
consistat.
Id
tamen
semper
caute
in
istis
observationibus
excipiendum
est,
ne
aut
ad
salutem
credantur
necessariae,
ut
conscientias
religione
obstringant,
aut
ad
Dei
cultum
conferantur,
ut
in
illis
reponatur
pietas.
Quae
una
ratio
inter
impias [p.
466]
illas
constitutiones
distinguit,
quibus
veram
obscurari
religionem,
et
conscientias
subverti
dictum
est,
et
legitimas
ecclesiae
ordinationes,
quibus
ex
his
alterum
semper
esse
propositum
nuper
monuimus
:
aut
ut
ad
decorum
duntaxat
pertineant,
quo
in
fidelium
coetu
peragantur
omnia,
quo
decet
ordine,
aut
ut
ipsam
hominum
communitatem,
velut
quaedam
humanitatis
vincula,
retineant.
Atqui
ubi
semel,
publicae
honestatis
causa,
posita
lex
intelligitur,
iam
sublata
est
superstitio,
in
quam
incidunt
qui
humanis
inventis
Dei
cultum
metiuntur.
Rursum
ubi
ad
communem
duntaxat
hominum
usum
spectare
cognoscitur,
eversa
est
falsa
illa
obligationis
et
necessitatis
opinio,
quae
ingentem
terrorem
conscientiis
iniiciebat,
cum
putarentur
traditiones
ad
salutem
necessariae;
siquidem
hic
nihil
quaeritur,
nisi
ut
communi
officio
alatur
inter
nos
caritas.
Prioris
generis
exempla
sunt
apud
Paulum,
ne
mulieres
in
ecclesia
doceant,
ut
velatae
procedant
(1
Cor.
11
et
14),
et
in
perpetuo
vitae
usu
spectari
possunt:
ut
flexis
genubus,
nudoque
capite
publice
oremus,
ne
nuda
hominum
cadavera
in
foveam
proiiciantur,
ne
Domini
sacramenta
profane
et
sordide
administrentur,
et
quae
alia
eodem
pertinent.
Quid,
an
in
mulieris
carbaso
sita
religio
est,
ut
nudo
capite
egredi
sit
nefas, [p.
467]
an
sanctum
de
eius
silentio
decretum,
quod
violari
sine
summo
scelere
non
possit,
an
aliquod
in
genuflexione,
aut
tegendo
cadavere
mysterium,
quod
praeteriri
sine
piaculo
non
possit?
Minime.
Nam
si
tali
festinatione
opus
sit
mulieri
in
iuvando
proximo,
quae
velare
caput
non
sinat,
nihil
delinquit
si
aperto
capite
accurrat;
et
est
ubi
loqui
non
minus
opportunum
illi
sit,
quam
alibi
tacere.
Stantem
quo-
15
|