9:223
223
ULTIMA
ADMONITIO
224
tontatom
iactare
in
perverso
et
alieno
sensu
iuvat?
Iam
commentum
de
invisibili
Christi
praesentia
patribus
fuisse
notum
credent
sani
et
non
stulti
lectores,
ubi
ostensum
fuerit
scripturae
testimonio.
Ita
dicunt,
non
colligi
Christum
coelo
quantumvis
spatioso
alligari.
Ligamina
sinamus,
contenti
Petri
verbo,
ubi
dicit
oportere
coelo
comprehendi.
Quid
amplius
desiderant?
Accedant
et
dicta
angelica,
non
esse
in
sepulcro,
quia
surrexit,
frustra
apostolos
suspicere
in
coelum,
quia
veniet
Christus
ultimo
die,
sicut
ascendere
visus
est.
Excipiunt,
venturum
visibili
forma.
Quasi
vero
ad
solatium
non
fuerit
longe
aptius,
quod
angelus,
quia
in
schola
Magdeburgensium
edoctus
non
fuerat,
omisit:
nempe,
si
invisibilis
sub
pane
latet,
non
esse
procul
quaerendum.
Quod^
deinde
probare
nos
volunt,
mentitum
fuisse
Christum,
ubi
[pag.
243]
dixit:
Hoc
est
corpus
meum,
magis
detestabilis
est
eorum
furor,
quam
ut
in
refutatione
diu
immorari
expediat.
Quasi
novum
aliquid
vel
magnum
afferant,
attentos
volunt
esse
lectores,
quia
non
dixerit:
Hoc
est
symbolum,
figura,
umbra,
phantasma.
Quasi
nobis
corpus
phantasma
sit,
quale
ipsi
in
sua
officina
fabricant.
Fatemur
verum
notari
corpus,
cuius
sub
pane
communicatio
offertur:
quamvis
mystica
sit
communicatio,
non
desinit
Christi
verbis
solida
constare
fides
ac
veritas,
nisi
eum
mendacii
oblique
arguerent,
qui
pedibus
mysterium
calcantes
crasso
suo
delirio
eum
subiiciunt.
Verum
quia
promisit
Christus
se
nobiscum
fore
usque
ad
finem
saeculi,
credere
se
dicunt
eius
verbo.
Quasi
vero
nisi
phantasticum
corpus
sub
pane
includat,
non
possit
immensa
sua
virtute
adesse
fidelibus.
Quia
argumentum
tricesimum
primum
prorsus
[pag.
244]
idem
est
cum
superiore,
et
vicesimo
septimo,
nolo
verba
perdere.
Tricesimo
secundo
loco
sumunt
quod
refutari
facile
patior:
Christus
sedet
ad
dexteram
patris:
ergo
non
potest
esse
ubique.
Quum
ex
professo
totam
in
me
suam
virulentiam
dirigant,
quorsum
attinuit
apud
indoctos
ex
re
nihili
plausum
captare?
Neque
enim
aliter
quam
verbis
meis
respondent:
nisi
quo
de
ubiquitate
naturae
humanae
inserunt
suum
commentum.
Ergo
si
me
aggredi
illis
propositum
est,
cesset
de
patris
dextra
ultro
citroque
contentio.
Haec
enim
mea
est
docendi
ratio:
Sicuti
Christus
in
coelo
est
secundum
carnis
substantiam,
ita
in
carne
sua
sedere
ad
patris
dextram,
ut
imperio
virtuteque
totum
mundum
impleat.
Hinc
apparet
ut
Christus,
mediator,
Deus
et
homo
ubique
totus
sit,
non
totum:
quia
eius
imperium
et
arcana
vis
gratiae
nullis
finibus
includitur.
[pag.
245]
Tricesimum
tertium
argumentum
est:
Scriptura
testatur
Christum
a
resurrectione
corpus
retinuisse
quod
habuerat,
neque
naturam
eius
mutatam.
Idem
patres
docent
magno
consensu:
ergo
|