50:222
inde
conficitur,
fide
nos
liberari,
quando
per
ipsam
in
adoptionem
pervenimus.
27.
Quicunque
laptizati
estis.
Quo
res
maior
est
ac
sublimior,
nos
esse
filios
Dei,
eo
magis
remota
est
a
sensu
nostro
difficiliusque
persuadetur.
Itaque
breviter
admonet
qualis
nobis
sit
coniunctio,
vel
potius
unitas
cum
filio
Dei:
ne
dubitemus,
id
quod
habet
proprium
nobis
communicari.
Utitur
similitudine
vestis,
quum
dicit,
Galatas
Christum
induisse.
Sed
intelligit,
Christo
sic
esse
insitos,
ut
coram
Deo
nomen
ac
personam
Christi
gerant,
ac
in
ipso
magia
quam
in
se
ipsis
censeantur.
Trita
est
ista
vel
metaphora,
vel
similitudo
sumpta
a
vestibus:
et
de
ea
alibi
dictum
est.
Caeterum
videtur
infirma
ratio,
Christum
induisse,
quia
sint
baptizati.
Quantum
enim
abest
quin
baptismus
sit
in
omnibus
efficax?
Est
etiam
hoc
absurdum,
quod
ita
alligaretur
signo
externo
gratia
spiritus
sancti.
Ergo
tam
perpetua
scripturae
doctrina,
quam
experientia
redargui
posse
videtur
hoc
dictum.
Respondeo,
Paulum
de
sacramentis
bifariam
solere
loqui.
Dum
negotium
est
cum
hypocritis,
qui
nudis
signis
superbiunt,
tum
concionatur
quam
inanis
ac
nihili
res
sit
externum
signum
:
et
in
praeposteram
fiduciam
fortiter
invehitur.
Quare?
non
respicit
Dei
institutionem
sed
impiorum
corruptelam.
Quum
autem
fideles
alloquitur,
qui
rite
utuntur
signis,
illa
tunc
coniungit
cum
sua
veritate,
quam
figurant.
Quare?
neque
enim
fallacem
pompam
ostentat
in
sacramentis,
sed
quae
externa
caeremonia
figurat,
exhibet
simul
re
ipsa.
Hinc
fit
ut
veritas
secundum
Dei
institutum
coniuncta
sit
cum
signis.
Si
quis
hic
quaerat,
ergone
fieri
potest
hominum
vitio,
ut
sacramentum
non
sit
quod
figurat?
Responsio
est
facilis:
nihil
sacramentis
derogari
per
impios
quin
suam
naturam
et
virtutem
retineant:
quamvis
ipsi
nullum
sentiant
effectum.
Sacramenta
enim
bonis
perinde
ac
malis
Dei
gratiam
offerunt,
nec
fallaciter
promittunt
spiritus
sancti
gratiam:
fideles
quod
oblatum
est,
recipiunt.
Impii,
respuendo,
faciunt
quidem
ut
sibi
nihil
prosit
quod
erat
oblatum:
quin
Deus
sit
fidelis,
et
verax
sacramenti
significatio,
facere
nequeunt.
Proinde
non
immerito
Paulus,
dum
fideles
alloquitur,
illos
in
baptismo
Christum
induisse
dicit.
Quemadmodum
ad
Romanos
cap.
6,
5
dicit
nos
insitos
esse
in
eius
mortem,
ut
resurrectionis
etiam
simus
consortes.
Hoc
modo
neque
ad
signum
transfertur
quod
proprium
Dei
est:
et
tamen
sacramentis
vis
sua
constat,
ne
pro
inanibus
et
frigidis
spectaculis
habeantur.
Et
admonemur
quam
scelerata
sit
hominum
ingratitudo
dum
salutaria
Dei
instituta
suo
abusu
non
tantum
inutilia
sibi
reddunt,
sed
etiam
convertunt
in
suam
perniciem.
28.
Non
est
Iudaeus.
Sensus
est,
nihil
hic
valere
personas:
ideoque
nihil
interesse
cuius
quis-
|