50:221
221
CAPUT
III.
222
remedium
suspiret?
Et
sane
nan
tantum
ad
terrendas
et
humiliandas
conscientias
valebant
caeremoniae,
sed
etiam
erigendas
in
fidem
venturi
redemptoris.
In
tota
caeremoniarum
pompa
quidquid
oculis
ingerebatur,
id
quasi
notam
Christi
impressam
habebat.
Denique
nihil
aliud
erat
tota
lex,
quam
multiplex
exercitii
genus,
quo
cultores
manu
ducebantur
ad
Christum.
Ut
ex
fide.
Iam
ademit
legi
perfectionem,
quum
paedagogiae
similem
esse
dixit.
Perficeret
autem
nomines,
si
iustitiam
illis
conferret.
Quid
restat,
nisi
ut
subeat
fides
in
eius
vicem?
subit
autem,
dum
propriae
iustitiae
inopes
Christi
iustitia
nos
induit.
Ita
impletur
illud:
Esurientes
satiari
bonis.
25.
Adveniente
autem
fide.
Quid
sit
adventus
fidei,
iam
dictum
est:
nempe
clarior
gratiae
revelatio,
postquam
velum
templi
scissum
est.
Quod
factum
esse
scimus
Christi
exhibitione.
Itaque
sub
regno
Christi
negat
amplius
esse
pueritiam,
quae
a
paedagogo
regenda
sit:
ideoque
legem
officio
suo
esse
defunctam:
quae
est
altera
applicatio
similitudinis.
Nam
haec
duo
probanda
susceperat:
legem
esse
praeparationem
ad
Christum,
et
esse
temporalem.
Sed
hic
rursum
quaeritur
an
lex
ita
sit
abrogata,
ut
nihil
ad
nos
pertineat.
Respondeo,
legem,
quatenus
regula
est
bene
vivendi,
et
fraenum
quo
in
timore
Domini
retinemur,
et
stimulus
ad
corrigendam
pigritiam
carnis
nostrae:
denique
quatenus
utilis
est
ad
docendum,
corrigendum,
redarguendum,
ut
instituantur
fideles
ad
omne
bonum
opus,
hodie
non
minus
valere
quam
olim,
munereque
intactam.
Quomodo
igitur
est
abrogata?
Iam
diximus
Paulum
considerare
legem
suis
qualitatibus
vestitam.
Sunt
autem
istae
qualitates,
quod
mercedem
statuit
operibus
et
poenam:
hoc
est,
suis
cultoribus
vitam
promittit,
maledicit
omnes
transgressores:
interea
exigit
summam
perfectionem
ab
homine
et
exquisitam
obedientiam
:
nihil
remittit,
nihil
condonat,
sed
vocat
ad
calculum
minima
quaeque
errata:
Christum
et
eius
gratiam
non
palam
ostendit,
sed
procul
indicat,
idque
sub
caeremoniis,
quasi
tegumentis,
inclusum.
Eiusmodi,
inquam,
qualitates
abolitas
esse
docet
Paulus,
ut
iam
desierit
Mosis
ministerium,
quatenus
differt
externa
specie
a
foedere
gratuito.
26.
Nam
omnes
filii
Dei
J
estis.
Probat
alia
ratione
iniquum
esse
ac
minime
consentaneum,
ut
lex
perpertua
servitute
astringat
fideles:
quia
scilicet
sunt
filii
Dei.
Alioqui
enim
non
sufficeret
illud
quod
dixit,
nos
egressos
esse
ex
pueritia,
nisi
adderetur,
nos
conditione
esse
liberos:
nam
in
servis
aetas
nihil
mutat.
Libertatem
inde
probat,
quod
sint
filii
Dei.
Quomodo?
per
fidem
in
Christum:
nam
quicunque
in
eum
credunt,
datur
illis
haec
praerogativa,
ut
sint
filii
Dei.
Simul
etiam
|