51:220  iustitiae  Christus?  Debent  igitur,  ac  si  in  celeberrimo  theatro  essent,  vivere:  quia  sub  conspectu  Dei  et  angelorum  vivunt.  Hos,  inquam,  testes  revereantur,  etiamsi  mortales  omnes  latere  queant.  Omissa  autem  metaphora  tenebrarum  et  lucis,  iubet  eos  exacte  vitam  componere,  tanquam  sap  i  e  n  t  e  s  :  hoc  est,  qui  in  verae  sapientiae  schola  instituti  sint  a  Domino.  Nam  haec  nostra  intelligentia  est,  ducem  ac  magistrum  habere  Deum  qui  nos  doceat  de  sua  voluntate.  16.  Bedimentes  tempus.  A  circumstantia  temporis  confirmat  suam  exhortationem.  Dies  malos  esse  dicit,  hoc  est,  omnia  scandalis  et  corruptelis  esse  plena:  ut  difficile  sit,  pios  manere  illaesos  dum  inter  tot  spinas  incedunt.  Quum  ita  corruptum  est  saeculum,  videtur  diabolus  tyrannidem  occupasse:  ut  tempus  non  possit  Deo  consecrari,  nisi  quodammodo  redemptum.  Quod  autem  erit  pretium  redemptionis?  Infinitis  illecebris,  quae  facile  nos  perverterent,  cedere:  extricare  nos  a  curis  et  voluptatibus  mundi,  omnibus  denique  impedimentis  renuntiare.  Intenti  ergo  simus  ad  occasionem  modis  omnibus  recuperandam.  Imo,  quod  multi  solent  ignaviae  suae  praetendere,  multa  esse  offendicula,  nimis  arduum  laborem,  vigilantiam  nostram  potius  acuat.  17.  Ne  sitis  imprudentes.  Qui  in  legis  meditatione  se  exercebit  dies  et  noctes,  facile  victor  evadet  supra  difficultates,  quascunque  Satan  opposuerit.  Unde  enim  fit  ut  errent  alii,  alii  labantur,  alii  impingant,  retro  abeant  alii  :  nisi  quia  paulatim  nos  a  Satana  sinimus  obfuscari,  ut  nobis  excidat  Dei  voluntas,  cuius  assidua  recordatione  exerceri  nos  decuerat?  Et  nota  iterum,  prudentiam  a  Paulo  definiri,  quum  Dei  voluntatem  intelligimus.  Quomodo  diriget  adolescens  viam  suam?  inquit  David  (Psal.  119,9).  Custodiendo  sermones  tuos,  Domine.  De  iuvenibus  loquitur:  sed  est  etiam  haec  senum  prudentia.  18.  Et  ne  inebriemini  vino.  Quum  eos  vetat  inebriari,  largas  omnes  et  immodicas  potationes  prohibet.  Perinde  ergo  est  ac  si  diceret:  ne  sitis  intemperantes  in  potu.  Et  simul  admonet  quid  mali  pariat  ebrietas,  nempe  aaoncav.  Quo  nomine  intelligo  lascivias  omnegenus  et  dissolutions.  Nam  si  luxuriam  interpreteris,  friget  sensus.  Significat  ergo  ebriosos  diffluere  petulanter  in  omnem  immodestiam:  nec  pudore  ullo  teneri,  sed  dominari  proterviam,  ubi  regnat  vinum:  ita  qui  aliquo  moderationis  et  honesti  respectu  tanguntur,  ebrietatem  fugere  et  abominari  debent.  Quia  autem  ut  se  ad  hilaritatem  invitent,  largius  potare  solent  filii  huius  saeculi:  eiusmodi  laetitiae  carnali  sanctam  aliam  opponit,  qua  nos  spiritus  Dei  exhilaret.  Et  huius  quoque  effectus  superiori  contrarios  recenset.  Quid  gignit  ebrietas?  dissolutam  proterviam,  ut  quasi  ex-