[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:220  gentium  reconciliationi  causam  daret:  quanto  erit  potentior  assumptio?  annon  vel  a  mortuis  debebit  excitare  ?  Paulus  enim  semper  in  eo  insistit,  gentibus  nullam  esse  invidiae  causam,  ac  si  Iudaeis  in  gratiam  receptis  deterior  illarum  futura  esset  conditio.  Quum  ergo  vitam  ex  morte  et  lucem  ex  tenebris  mirabiliter  Deus  eduxerit,  multo  magis  sperandum  esse  ratiocinatur,  ut  resurrectio  populi  quasi  emortui  gentes  vivificet.  Neque  obstat  quod  aliqui  causantur,  reconciliationem  a  resurrectione  non  differre,  ut  nos  quidem  in  praesentia  resurrectionem  intelligimus,  qua  scilicet  e  regno  mortis  transferimur  in  regnum  vitae.  Nam  etsi  una  res  est,  verbis  tamen  plus  ac  minus  inest  ponderis:  quod  satis  est  ad  nervos  argumenti.  16.  Quod  si  primitiae  sanctae,  etiam  conspersio.  Et  si  radix  sancta,  etiam  rami.  17.  Si  vero  ex  ramis  quidam  defracti  sunt,  tu  vero  oleaster  quum  esses,  insitus  es  pro  ipsis,  et  particeps  factus  es  radicis  et  pinguedinis  oleae:  18.  ne  contra  ramos  glorieris:  quod  si  gloriaris,  non  tu  radicem  portasT  sed  radix  te.  19.  Dices  ergo,  defracti  sunt  rami,  ut  ego  insererer.  20.  Bene:  propter  incredulitatem  defracti  sunt,  tu  vero  fide  stabilitus  es.  Ne  animo  efferaris,  sed  timeas.  21.  Si  enim  Deus  naturalibus  ramis  non  pepercit,  vide  ne  qua  fiat,  ut  et  tibi  non  parcat.  16.  Quod  si  primitiae.  Nunc  ex  comparatione  dignitatis  Iudaeorum  et  gentium  supercilium  his  adimit,  illos  quantum  potest  placat.  Ostendit  enim  quam  nulla  ex  parte  praecellant  Iudaeis  gentes,  si  quam  propriam  honoris  praerogativam  obtendant:  imo,  si  ad  eam  contentionem  ventum  fuerit,  quam  procul  a  tergo  relinquantur.  In  qua  comparatione  meminerimus,  non  hominem  cum  homine  sed  nationem  cum  natione  conferri.  Ergo  si  inter  se  comparentur,  reperientur  in  eo  pares,  quod  sunt  utrique  pariter  filii  Adam:  id  tantum  est  dissimile,  quod  Iudaei  a  gentibus  sunt  segregati,  ut  cederent  in  peculium  Domino.  Sacro  igitur  foedere  sanctificati  et  peculiari  nobilitate  insigniti  fuerunt,  qua  gentes  pro  eo  tempore  Deus  non  dignatus  est:  quia  autem  exiguus  foederis  vigor  tunc  apparebat,  ad  Abraham  et  patriarchas  respicere  nos  iubet,  apud  quos  certe  non  fuit  inanis  aut  irrita  Dei  benedictio.  Ab  illis  ergo  haereditariam  sanctitatem  in  omnes  posteros  transiisse  colligit:  quae  collectio  non  valeret,  si  de  personis  tantum  ageretur,  et  non  potius  haberetur  promissionis  ratio.  Non  enim  quia  iustus  est  pater,  continuo  probitatem  suam  transmittit  in  filium:  sed  quia  Dominus  hac  conditione  Abrahamum  sibi  sanctificavit,  ut  semen  quoque  ipsius  sanctum  esset:  adeoque  non  in  personam  eius  duntaxat,  sed  in  totum  genus  sanctitatem  contulit  :  inde  non  male  ratiocinatur  apostolus,  in  patre  suo  Abra-  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci