[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


47:22  magnis  mittuntur  legati,  nomen  et  ius  legatorum  obtinent:  siquidem  propria  habent  mandata.  Tales  fuerunt  omnes  prophetae,  qui.  certis  vaticiniis  instructi,  propheticum  munus  exercuerunt.  Si  qua  res  maximi  ponderis  agatur,  ac  duo  mittantur  legati,  quorum  alter  mox  affuturum  nuntiet,  qui  de  tota  rei  summa  transigat,  hic  posterior  conficiendi  negotii  mandatum  habeat,.  annon  prior  legatio  pars  et  appendix  huius  praecipuae  censebitur?  Haec  in  Ioanne  ratio  valuit:  cui  nihil  aliud  iniunxerat  Deus,  nisi  ut  Christo  discipulos  pararet.  Atque  hic  sensus  ex  circumstantia  loci  contextuque  facile  elicitur.  Nam  oppositum  membrum,  quod  mox  sequitur,  expendere  convenit.  Ego,  inquit,  non  sum  propheta,  sed  vox  in  deserto  clamans.  Quare  hinc  pendet  discrimen,  quod  vox  clamans,  ut  paretur  via  Domino,  non  sit  propheta,  separatam  et  sibi  propriam  functionem  habens,  sed  subalternus  tantum  minister,  ut  ita  loquar,  et  eius  doctrina  quaedam  duntaxat  audiendi  alterius  magistri  praeparatio.  Hoc  modo  Ioannes,  quamvis  prophetis  omnibus  excellentior,  non  tamen  est  propheta.  23.  Vox  clamantis.  Quia  docendi  partes  sibi  temere  sumpsisset,  nisi  ministerio  praeditus,  ostendit  quaenam  sit  sua  functio,  eamque  Iesaiae  testimonio  comprobat  (Ies.  40,  3).  Unde  sequitur,  eum  nihil  nisi  divinitus  iussum  agere.  Iesaias  quidem  non  de  uno  Ioanne  illic  loquitur,  sed  ecclesiae  instaurationem  promittens,  futurum  praedicit,  ut  adhuc  audiantur  laetae  voces,  viam  iubentes  sternere  Domino.  Tametsi  autem  Dei  adventum  notat,  quum  a  babylonico  exsilio  populum  reduceret,  verum  tamen  complementum  fuit  Christi  in  carne  manifestatio.  Ergo  in  praeconibus,  qui  Dominum  appropinquare  nuntiarunt,  principatum  habuit  Ioannes.  Porro  argute  philosophari  in  vocis  nomine,  quod  nonnulli  faciunt,  frivolum  est.  Vox  dicitur  Ioannes,  quia  imposita  illi  sit  clamandi  provincia.  Allegorice  quidem  Iesaias  desertum  vocat  miseram  ecclesiao  vastitatem,  quae  populo  reditum  negare  videbatur:  ac  si  diceret,  transitum  quidem  obstructum  esse  captivo  populo,  sed  Dominum  viam  reperturum  per  invia.  Sed  desertum  illud  visibile,  in  quo  Ioannes  concionabatur,  symbolum  vel  imago  erat  vastae  solitudinis,  quae  spem  liberationis  tollebat.  Si  hanc  similitudinem  reputes,  facile  videbis  non  torqueri  prophetae  verba.  Nam  ita  Deus  omnia  composuit,  ut  populo  suis  miseriis  attonito  ante  oculos  poneret  huius  vaticinii  speculum.  24.  Porro  qui  fuerant  missi  erant  ex  Pharisaeis.  25.  Itaque  interrogaverunt  eum,  et  dixerunt  illi,  Quid  ergo  baptizas,  si  tu  non  es  Christus,  neque  Elias,  neque  propheta  ?  26.  Respondit  illis  Ioannes,  dicensr  Ego  baptizo  in  aqua:  medius  autem  inter  vos  statr  quem  vos  nescitis.  27.  Ipse  est,  qui  post  me  veniens  2*  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci