50:216
nerationis,
qui
ipsam
cordibus
inscribat.
Hic
autem
non
datur
a
lege,
sed
fide
percipitur.
Meminerint
ergo
lectores,
non
philosophicum
aut
politicum
esse
hoc
dictum
Pauli
:
sed
finem
legis
notari,
qui
fuerit
semper
mundo
incognitus.
Donec
veniret
semen.
Si
respectum
habet
ad
semen,
in
quo
fundata
est
benedictio:
ergo
nihil
promissioni
detrahit.
Nam
istud
donec
perinde
valet
ac
si
dixisset:
interea
dum
exspectatur
semen.
Unde
sequitur,
debuisse
subservire,
non
autem
obtinere
principatum.
Eousque
enim
posita
erat,
ut
erigeret
homines
in
exspectationem
Christi.
Sed
quaeritur
annon
debuerit
durare,
nisi
ad
Christi
adventum.
Nam
si
ita
est,
sequitur
nunc
esse
abrogatam.
Respondeo,
totam
illam
administrationem
temporalem
fuisse:
quoniam
in
eum
finem
posita
erat,
ut
populum
veterem
in
Christi
fide
contineret.
Non
tamen
concedo,
Christi
adventu
totam
legem
fuisse
abrogatam.
Neque
hoc
voluit
apostolus:
sed
tantum
genus
illud
regiminis,
quod
interpositum
fuerat,
debuisse
finem
accipere
in
Christo:
qui
est
promissionis
complementum.
Verum
de
hac
re
amplius
mox
dicendum
erit.
Ordinata
per
angelos.
Id
ad
commendationem
legis
pertinet,
quod
fuerit
per
angelos
tradita.
Idem
affirmat
et
Stephanus,
Actor.
7,
53.
Nam
quod
per
angelos
quidam
Mosem
et
Aaron
et
sacerdotes
intelligunt,
argutum
est
magis
quam
firmum.
Porro
mirum
non
est,
angelis,
per
quos
Deus
minima
quaeque
beneficia
nobis
distribuit,
hoc
quoque
munus
iniunctum
esse,
ut
legi
promulgandae
testes
adessent.
In
manu
mediatoris.
Usitatum
est,
manum
pro
ministerio
accipi:
sed
quum
ministros
fecerit
angelos
legis
ferendae,
manum
mediatoris
accipio
pro
ministerii
primatu
:
quia
fuerit
hic
princeps
legationis
:
angelos
autem
habuerit
comites
sibi
adiunctos.
De
Mose
aliqui
hoc
dictum
putant:
ut
hic
fiat
comparatio
inter
Mosem
et
Christum.
Ego
veteribus
potius
assentior,
qui
de
Christo
exponunt.
JNTam
hunc
sensum
melius
contextui
quadrare
statim
patebit.
Quamquam
a
veteribus
etiam
dissentio
in
significatione
nominis.
Neque
enim
hic
mediator,
quod
illi
putant,
pacificatorem
significat,
ut
in
priore
ad
Timotheum
(2,
5):
sed
internuntium
in
lege
promulganda./Sic
habendum
est,
nullam
abusque
mundi
initio
Dei
communicationem
fuisse
cum
hominibus
,
nisi
intercedente
aeterna
eius
sapientia
vel
filio./
'Unde
et
spiritu
Christi
loquutos
fuisse
sanctos
prophetas
tradit
Petrus
(Act.
4,
26):
et
Paulus
eundem
facit
ducem
populi
in
deserto
(l.Cor.
10,
4).
Et
sane
angelus,
qui
Mosi
apparuit,
non
potest
alius
censeri,
quum
sibi
proprium
et
essentiale
Dei
nomen
vendicet:
quod
nunquam
ad
creaturas
transfertur.
Sicuti
ergo
mediator
est
reconciliationis,
per
quem
accepti
sumus
Deo,
mediator
patrocinii,
per
quem
accessus
nobis
patet
ad
patrem
|