[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:216  quid  plus  huic  voci  quam  si  dixisset  electos  :  nempe  ut  innueret,  non  aliam  fuisse  obtinendi  causam  quam  electionem:  ac  si  diceret,  non  qui  meritis  freti  contendunt:  sed  quorum  salus  gratuita  Dei  electione  nititur.  Praecise  enim  cum  toto  Israele  vel  corpore  populi  reliquias  illas  confert,  quae  salvae  erant  Dei  gratia.  Unde  sequitur,  non  residere  in  hominibus  salutis  causam,  sed  ex  mero  Dei  beneplacito  pendere.  Beliqui  vero  excaecati  fuerunt.  Quemadmodum  soli  electi  ab  interitu  Dei  gratia  eximuntur:  ita  quicunque  electi  non  sunt,  eos  manere  excaecatos  necesse  est.  Hoc  enim  vult  Paulus1),  quantum  ad  reprobos  spectat,  principium  ruinae  ac  damnationis2)  esse  ex  eo,  quod  sunt  a  Deo  derelicti.  Quae  adducit  testimonia,  quamquam  ex  variis  potius  scripturae  locis  collecta  quam  ex  uno  loco  desumpta  sunt,  omnia  tamen  videntur  aliena  esse  ab  eius  proposito,  si  ex  circumstantiis  suis  ea  propius  expendas.  Ubique  enim  videas  excaecationem  et  indurationem  commemorari,  tanquam  Dei  flagella,  quibus  iam  admissa  ab  impiis  flagitia  ulciscitur:  Paulus  autem  probare  hic  contendit,  excaecari  non  eos,  qui  sua  malitia  iam  id  meriti  sint,  sed  qui  ante  mundi  creationem  reprobati  sunt  a  Deo.  Hunc  nodum  ita  breviter  solvas,  quod  origo  impietatis,  quae  ita  in  se  provocat  Dei  furorem,  est  perversitas  naturae  a  Deo  derelictae.  Quare  non  abs  re  Paulus  de  aeterna  reprobatione  haec  citavit,  quae  ex  ea  prodeunt  ut  fructus  ex  arbore  et  rivus  a  scaturigine.  Impii  quidem  propter  sua  scelera  iusto  Dei  iudicio  caecitate  puniuntur:  sed  si  fontem  exitii  eorum  quaerimus,  eo  deveniendum  erit,  quod  a  Deo  maledicti  nihil  omnibus  factis,  dictis,  consiliis  suis,  quam  maledictionem  accersere  et  accumulare  possunt.  Imo  aeternae  reprobationis  ita  abscondita  est  causa,  ut  nihil  aliud  nobis  supersit  quam  admirari  incomprehensibile  Dei  consilium,  sicuti  tandem  ex  clausula  patebit.  Stulte  autem  faciunt,  qui  simul  ac  verbum  factum  est  de  propinquis  causis,  earum  praetextu  hanc  primam,  quae  sensum  nostrum  latet,  obtegere  tentant:  ac  si  Deus  non  Ubere  ante  Adae  lapsum  statuisset  de  toto  humano  genere  quod  visum  est,  quia  damnat  vitiosum  ac  pravum  eius  semen:  deinde  quia  peculiariter  singulis  quam  meriti  sunt  scelerum  mercedem  rependit  8.  Dedit  illis  Deus  spiritum.  Mihi  non  dubium  est  citari  hic  locum  Iesaiae,  quem  Lucas  in  Actis  refert  ab  eo  fuisse  adductum,  verbis  tamen  paululum  mutatis.  Nec  vero  hic  recitat,  quae  habentur  apud  prophetam,  sed  tantum  sententiam  colligit,  spiritu  amarulentiae  esse  divinitus  imbutos,  ut  videndo  et  audiendo  stupidi  permaneant.  Iubetur  quidem  propheta  obdurare  cor  populi,  sed  Paulus  ad  fontem  *)  ut  cogitemus  2)  damnatorum  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci