5:215
PSYCHOPANNYCHIA.
mas
cum
Deo
esse,
et
in
Deo
vivere,
ante
eventum
illum.
Alibi:
1)
Cur
non
capiamus
sinum
Abrahae
dici,
temporale
aliquod
fidelium
animarum
receptaculum,
in
quo
delineetur
fidei
imago,
ac
candida
utriusque
iudicii
prospiciatur?
Irenaeus
vero:2)
Quum
Dominus
in
medio
umb/ae
mortis
abierit,
ubi
animae
mortuorum
erant,
post
deinde
corporaliter
resurrexit,
et
post
resurrectionem
assumptus
est:
manifestum
est,
quia
et
discipulorum
eius,
propter
quos
haec
operatus
est
Dominus,
animae
abibunt
in
invisibilem
locum,
definitum
illis
a
Domino:
et
ibi,
usque
ad
resurrectionem
commorabuntur,
sustinentes
resurrectionem:
post,
recipientes
{fol.
36]
corpora
sua,
et
perfecte
resurgentes',
hoc
est,
corporaliter,
quemadmodum
et
Dominus
resurrexit,
sic
venient
in
conspectum
Dei.
Nemo
enim
discipulus
supra
magistrum
(Matth.
10,
24),
etc.
Et
Chrysostomus:8)
Intelligite
quale
et
quantum
est,
Abraham
sedere,
et
apostolum
Paulum,
quando
perficiatur,
ut
possint
tunc
mercedem
recipere.
Nisi
enim
nos
illuc
venerimus,
tunc
praedixit
eis
pater,
non
se
daturum
4)
mercedem:
sicut
bonus
pater
amator
filiorum,
et
probabilibus
filiis
et
opus
perficientibus
dicit,
se
non
daturum
cibum,
nisi
venerint
alii
fratres.
Tu
autem
anxius
es,
quia
necdum
accipis?
quid
autem
faciet
Abel,
qui
ante
vicit,
et
adhuc
sine
corona
sedet?
Quid
Noe?
quid
caeteri
illorum
temporum?
Quia
ecce
exspectaverunt,
et
alios
exspectant,
qui
post
te
futuri
sunt.
Paulo
post:
Praevenerunt
nos
in
certaminibus,
sed
non
praevenient
in
coronis:
quia
unum
definitum
est
tempus
omnium,
coronarum.
Augustinus
autem
multis
in
locis5)
secreta
receptacula
describit,
quibus
piorum
animae
contineantur,
donec
coronam
et
gloriam
recipiant:
quum
interim
reprobi
poenas
luunt,
exspectantcs
iustam
iudicii
poenam.
Et
quadam
ad
Hieronymum
epistola:
Anima,
inquit,
post
mortem
corporis
requiem
est
habitura,
et
corpus
tandem
ad
gloriam
receptura.
Alibi
tamen
tradit
post
ascensionem
Christi
eas
animas
in
coelum
ascendere,
quibus
Christus
via
est.b)
Nam
quum
certum
sit,
nunc
torqueri
malos
daemones
(ut
Petrus
affirmat
2
Petr.
2,
4)
ignis
tamen
1)
Idem,
adv.
Marc.
IV.
34.
2)
Libr.
IX.
adversus
haeres,
(nobis
lib.
F.
c.
31.).
3)
Hom.
28.
in
11.
ad
Hebr.
4)
&e
non
daturum,
1552
seqq.
5)
Libro
XII.
de
civit,
c.
9;
lib.
Xin.
c.
8.
et
alibi.
6)
De
eccles,
dogmatibus.
Haec
verba:
Alibi
.
.
.
.
via
est,
leguntur
in
sola
ed.
principe.
Caeterae
eorum
loco
habent
haec:
Bernardus
vero,
homiliis
duabus
habitis
in
festo
omnium
sanctorum,
ubi
ex
professo
hanc
quaestionem
tractat,
banctoium
animas
corporibus
exutas,
adhuc
in
atriis
Domini
stare
docet,
ad
requiem
admissas,
non
autem
ad
gloriam.
In
illam,
inquit,
beatissimam
domum
nec
sine
nobis
intrabunt,
nec
sine
corporibus
suis:
id
est,
nec
sancti
sine
plebe,
nec
spiritus
sine
carne.
Et
multa
alia
in
hanc
sententiam.
Qui
autem
m
coelo
eas
collocant,
modo
non
attribuant
illis
resurrectionis
gloriam,
nihil
ab
ea
sententia
dissident:
sicut
Augustinus
ipse
facere
alicubi
videtur.
|