51:214
facimus.
Postquam
Deum
imitandum
proposuit,
idem
facit
de
Christo.
Nam
is
est
verum
nostrum
exemplar.
Eadem,
inquit,
caritate
complectimini
vos
invicem,
qua
nos
Christus
complexus
est.
Est
enim
quod
in
Christo
cernimus,
nobis
vera
regula.
2.
Ac
se
ipsum
tradidit.
Hoc
singulare
fuit
argumentum
summae
caritatis,
quod
Christus
quasi
sui
oblitus
propriae
vitae
non
pepercit,
ut
nos
a
morte
redimeret.
Huius
beneficii
si
participes
velimus
esse,
similiter
erga
proximos
affecti
simus
oportet.
Non
quod
tantam
perfectionem
quisquam
nostrum
consequutus
sit:
verum
ad
eam
pro
nostro
modulo
adspirandum
et
enitendum
est.
Quod
additur
de
v
i
c
t
i
m
a
boni
o
d
o
r
i
s
,
primum
ad
commendandam
Christi
gratiam
valet:
deinde
etiam
praesenti
causae
servit.
Non
potest
quidem
satis
exprimi
verbis
mortis
Christi
fructus
et
efficacia:
ut
teneamus,
hoc
unicum
esse
pretium,
quo
reconciliati
sumus
Deo.1)
Atque
haec
fidei
doctrina
priorem
gradum
occupat.
Caeterum
quo
plus
Christum2)
nobis
praestitisse
audimus,
eo
magis
sumus
illi
obstricti.
Praeterea
colligendum
est
ex
Pauli
verbis,
nulla
nostra
officia
accepta
esse
Deo,
nisi
mutuo
inter
nos
amemus.
Nam
si
hominum
reconciliatio
per
Christum
facta
sacrificium
fuit
boni
odoris:
tunc
demum
bonus
a
nobis
odor
ad
Deum
perveniet,
si
sacer
hic
suffitus
in
nos
diffusus
fuerit.
Quo
pertinet
illud
Christi
(Matth.
5,
23),
Relinque
adl
altare
munus
tuum,
et
vade,
et
reconciliare
fratri
tuo.
3.
Scortatio
vero
et
omnis
immundities
aut
avaritia
ne
nominentur
quidem
inter
vos:
sicut
decet
sanctos:
4.
turpitudo,
stultiloquium,
facetia:
quae
non
conveniunt,
sed
magis
gratia.
5.
Hoc
enim
scitis,
quod
omnis
scortator,
vel
immundus,
vel
^avarus
qui
est
idololatra,
non
obtinebit
haereditatem
in
regno
Christi
et
Dei.
6.
Nemo
vos
decipiat
inanibus
verbis.
Nam
propter
haec
venit
ira
Dei
in
filios
inoboedientes.
7.
Ne
sitis
igitur
illorum
consortes.
3.
Scortatio.
Hoc
caput
et
tertium
ad
Colossenses
multa
habent
inter
se
congruentia,
quae
prudens
lector
sine
mea
opera
conferre
poterit.
Tria
hic
recenset,
quae
tam
aliena
vult
esse
a
Christianis,
ut
ne
nomen
quidem
audiatur:
quod
rebus
incognitis
solet
accidere.
Per
immunditiem
foedas
omnes
et
impuras
libidines
significat.
Ita
a
scortatione
differt
hoc
nomen,
tanquam
genus
a
specie.
Tertio
ponit
avaritiam,
quae
nihil
aliud
est
quam
immodica
habendi
cupiditas.
Et
praecepto
addit
autoritatem,
dicens
se
nihil
ab
illis
requirere,
quam
quod
sanctos
decet.
Quo
verbo
avaros
1)
Quo
autem
plus
bonir
reperimus
in
Christi
morte,
eo
plus
reverentiae
habere
apud
nos
debet.
2)
ipsum.
U*
|