5:214  sane  et  laeta  et  beata  merito  vocabitur.  Et  quoniam  consilium  est  docere  adversarios  magis  quam  cogere:  commodent  nobis  paulisper  aures,  dum  ex  figura  veteris  testamenti  eruimus  veritatem,  neque  id  sine  autore.  Quemadmodum  Paulus  in  transitu  filiorum  Israel  tractat  allegorice  submersum  Pharaonem,  viam  liberationis  per  aquam  (1  Cor.  10,  ]  s.):  permittant  etiam  nobis  dicere,  in  baptismo  submergi  Pharaonem  nostrum,  crucifigi  veterem  hominem,  mortificari  membra  nostra,  nos  sepeliri  cum  Christo,  [fol.  35]  migrare  e  captivitate  diaboli  ac  imperio  mortis:  sed  migrare  duntaxat  in  desertum,  terram  aridam  ac  inopem,  nisi  Dominus  pluat  man  e  coelo,  et  aquam  scaturire  faciat  e  petra.  Anima  enim  nostra,  sicut  terra  sine  aqua  illi,  1)  quae  rerum  omnium  penuria  premitur,  donec  ille  pluit  gratias  spiritus  sui.  Transitur  postea  in  terram  promissionis,  duce  Iesu  filio  Nave,  terram  abundantem  lacte  et  melle:  hoc  est,  gratia  Dei  nos  liberat  e  corpore  mortis,  per  Iebiim  Christum  Dominum  nostrum,  non  tamen  sine  sanguine  et  sudore.  Si  quidem  caro  tum  maxime  resilit,  et  vires  suas  ad  pugnam  exserit,  ut  confligat  adversus  spiritum.  Postquam  in  terra  residetur,  tunc  pascimur  in  abundantia.  Dantur  enim  stolae  albae,  et  requies.  Sed  nondum  erecta  est  Ierusalem,  caput  ac  sedes  regni.  Nondum  Solomon  rex  pacis  sceptra  tenet,  omniaque  moderatur.  Sunt  ergo  sanctorum  animae  post  mortem  in  pace,  quae  extra  manum  hostis  evolarunt.  Sunt  in  opulentia,  de  quibus  dictum  est:  Ibunt  de  abundantia  in  abundantiam.  Ubi  vero  surrexerit  in  gloriam  suam  coelestis  Ierusalem,  et  verus  Solomon  Christus,  rex  pacis,  sublimis  sederit  in  tribunali,  regnabunt  cum  suo  rege  veri  Israelitae.  Quod  si  libet  a  rebus  hominum  petere  similitudinem:  pugnamus  cum  hoste,  quamdiu  conflictatio  est  nobis  adversus  carnem  et  sanguinem:  vincimus  hostem,  dum  exuimur  hac  carne  peccati,  ut  toti  Dei  simus.  Agemus  triumphum,  et  fructu  victoriae  potiemur,  quum  caput  nostrum  supra  mortem,  vere  erigetur  in  gloria:  hoc  est,  quum  mors  in  victoria  absorbebitur.  Haec  meta,  hic  scopus  noster,  de  quo  scriptum  est:,  Satiabor,  quum  evigilavero,  aspectu  gloriae  tuae  (Psal.  11,  15).  Haec  ex  scripturis  facile  discere  possunt,  quicunque  Deo  auscultare,  et  vocem  eius  exaudire  didicerunt.  Haec  etiam  nobis  per  manus  tradiderunt,  qui  parce  et  reverenter  tractarunt  Dei  mysteria.  Sic  enim  permiserunt  sibi  loqui  veteres,  ut  dicerent  animas  quidem  in  paradiso  et  in  coelo  esse,  nondum  tamen  gloriam  aut  mercedem  percepisse.  Nam  Tertullianus:2)  Et  merces,  inquit,  et  periculum,  in  resurrectionis  pendet  eventu:  qui  tamen,  sine  ulla  ambage,  docet  ani-  1)  G.  vertit:  Nostre  ame  est  comme  une  terre  sans  eau  laquelle  baaille  de  secheresse  devant  Dieu.  Nihilominus  in  latino  textu  sana  omnia,  si  Psal.  143,  6  ex  quo  desumptus  est  relegens.  2)  Libro  de  resurr.  carnis  c.  21.  141