[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:213  213  PROCES  DE  BOLSEO.  214  non  posse  nos  perspicere  quae  Dei  sunt,  sed  stultitiam  nobis  esse  (1  Cor.  1  et  2.  Ioann.  6.  Iesa.  53  et  aliis  similibus).  Atqui  non  omnibus  datur  spiritus  illuminatio,  sed  peculiare  donum  est.  Quod  subiicit  magister  Hieronymus,  debite1)  omnes  illuminari  per  Dei  gratiam,  si  intelligat  dari  reprobis  a  Domino  quantum  illis  debet,  fatentur  id  quidem,  sed  quum  rite  ad  salutem  consequendam  illuminari  fingat,  id  vero  scripturae  prorsus  adversum  esse  contendunt,  sicuti  etiam  paulo  ante  ostensum  est.  Quod  autem  gratiam  asserit  abundare  pro  abundantia  peccati,  in  eo  vel  stulte  vel  malitiose  perverti  sensum  Pauli  respondent.  Testatur  illic  Paulus  gratiam  superasse  maledictionis  iudicium.  Atqui  damnatio  in  totum  genus  humanum  diffusa  est.  Sequitur  ergo  non  illic  tractari  quantus  hominum  numerus  Christi  gratiae  sit  particeps,  sed  quam  efficaciter  exuberet  in  fidelibus;  alioqui  opus  esset  novo  mundo  ut  longius  se  extenderet  quam  reatus  et  poena  peccati.  Quod  Deum  affici  contumelia  iactat,  quum  deseri  ab  ipso  reprobos  tradimus,  haec  nimis  foeda  est  blasphemia  in  spiritum  D3I,  qui  id  ipsum  per  os  Pauli  diserte  pronunciat,  nempe  quod  Deus  quos  vult  indurat,  quod,  quum  Iacob  et  Esau  fratres  gemini  in  utero  adhuc  essent,  sine  operum  respectu  alterum  elegerit  altero  reiecto.  Quaesierunt  ministri:  Quum  totum  Adae  genus  proprio  motu  nunquam  ad  Deum  aspiret,  annon  peculiari  spiritus  sui  motu  certos2)  homines  ad  se  trahat,  nempe  quos  ante  conditum  mundum  adoptavit?  Respondit  Hieronymus:3)  Ambiguitatem  esse  in  verbo  attrahendi.  Esse  enim  violentam  attractionem  quam  minime  admittit;  esse  alteram  suavem  et  paternam,  qua  Deus  erga  omnes  creaturas  rationales  utitur  et  qua  generaliter  dignatur  omnes,  neminem  destituens,  nisi  qui  eum  contemnit,  et  adversus  eum  rebellat.  Tales  enim,  postquam  Dei  gratiae  et  suavibus  monitis  restiterunt,  1)  Sic  in  codd.  neque  opus  est  coniectura  Simieri  qui  emendare  vult:  debere.  2)  certos  om.  V.  C.  3)  Amphibologiam  esse  in  verbo  attractionis.  Est  enim  attractio  violenta  quam  non  recipit,  est  et  attractio  lenis  et  paterna,  qua  et  generaliter  omnibus  eam  communicat,  nec  aliquem  deserit  nisi  eos  qui  eandem  benignam  attractionem  spernunt  et  huic  contradicunt.  Nam  tales  post  contumaciam  et  rebellionem,  contra  gratiam  et  frequentes  Dei  monitiones,  deseruntur,  sed  non  ab  aeterno  ex  proposito  aut  decreto  Dei.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci