5:212
nite,
possidete
regnum,
etc.
(Matth.
25,
34)
et
similibus.
Promptum
enim
nobis
est
respondere:
non
ideo
nunc
nullum
esse
regnum,
quia
nondum
perfectum
est.
Sed
contra
dicimus
tunc
perficiendum
esse,
quod
iam
inchoatum
est,
cuius
rei
fidem
tunc
demum
factam
a
me
volo,
ubi
planam
fecero,
ex
certis
scripturarum
argumentis.
Nam
et
dies
ille
regnum
Dei
dicitur,
quia
tunc
vere
subiiciet
sibi
potestates
adversarias,
Satanam
interficiet
spiritu
oris
sui,
et
destruet
illustratione
adventus
sui,
ipse
vero
totus
in
electis
suis
habitabit
et
regnabit
(1
Cor.
15,
24;
2
Thess.
2,
8).
Neque
enim
aliter
regnare
olim
in
se
Deus
potest,
quam
regnavit
ab
initio:
cuius
maiestati
nihil
accedere
aut
decedere
potest.
Sed
regnum
eius
dicitur,
quod
omnibus
manifestabitur.
An
vero
dum
oramus
ut
regnum
eius
adveniat,
cogitamus
nunc
nullum
esse?
Et
ubi
erit
illud?
Regnum
Dei
intra
vos
est
(Luc.
17,
21).
Regnat
igitur
Deus
iam
nunc
in
electis
suis
quos
agit
spiritu
suo.
Regnat
et
contra
diabolum,
peccatum
et
mortem,
dum
iubet
e
tenebris
lucem
splendescere,
qua
confundantur
error
et
mendacium:
et
dum
prohibet,
ne
noceant
potestates
tenebrarum
iis,
qui
signum
agni
in
fronte
gerunt.
Regnat,
inquam,
iam
nunc,
cuius
ut
regnum
adveniat,
oramus.
Regnat
quidem
dum
operatur
virtutes
in
suis,
dum
Satanae
legem
dicit.
Sed
tunc
regnum
eius
adveniet,
quum
implebitur.
Implebitur
autem,
quum
plane
manifestabit
gloriam
maiestatis
suae
electis
suis
ad
salutem,
reprobis
ad
confusionem.
Quid
autem
aliud
vel
dicendum
vel
credendum
est
de
electis?
quorum
regnum
est
et
gloria,
in
regno
Dei
glorioso
esse,
et
cum
Deo
veluti
regnare,
et
in
eo
gloriari:
denique
divinae
gloriae
participes
esse.
Hoc
quidem
regnum,
tametsi
nondum
advenisse
dicitur,
tamen
aliqua
ex
parte
spectare
licet.
Nam
in
regno
Dei
incipiunt
esse,
qui
regnum
Dei
quodammodo
intra
se
habent,
et
cum
Deo
regnant:
adversus
quos
portae
inferorum
praevalere
nequeunt
(Matth.
16,
18).
In
Deo
iustificantur,
de
quibus
dictum
est:
In
Domino
iustificabitur
et
laudabitur
omne
semen
Israel
(Ies.
45,
25).
Ut
prorsus
regnum
istud
sit
ecclesiae
aedificatio,
seu
profectus
fidelium,
quem
nobis
describit
Paulus:
qui
per
omnes
aetatum
gradus
adolescunt
in
virum
perfectum
(Ephes.
4,
13).
Vident
boni
isti
viri
huius
regni
principia,
vident
incrementa
:
statim
atque
haec
abeunt
ex
oculis,
non
dant
fidei
locum,
nec
sustinent
credere,
quod
non
habent
prae
oculis
carnis.
At
vero
longe
aliter
apostolus:
Mortui,
inquit,
estis:
et
vita
vestra
abscondita
est
cum
Christo
in
Deo.
Quum
autem
Christus
apparuerit,
vita
vestra,
tunc
et
vos
simul
cum
ipso
apparebitis
in
gloria
(Coloss.
3,
3.
4).
Vitam
quidem
absconditam
nobis
tribuit
cum
Christo,
capite
[fol.
34]
nostro,
apud
Deum:
gloriam
differt
in
diem
gloriae
Christi,
qui
ut
caput
est
ecclesiae,
trahet
|