[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:212  Dei  promissio  irrita  non  reddatur.  Ita1)  distribuitur  responsio  in  duas  partes,  quod  Deus  nequaquam  contra  foederis  sui  fidem  universam  Abrahae  progeniem  abiecerit:  neque  tamen  exstet  adoptionis  effectus  in  omnibus  carnis  filiis,  quia  praeit  arcana  electio.  Ita  generalis  reiectio  efficere  non  potuit  quin  salvum  maneret  aliquod  semen:  ipsum  enim  visibile  populi  corpus  sic  abdicatum  fuit,  ut  nudum  ex  spirituali  Christi  corpore  membrum  exciderit.  Si  quis  roget  annon  circumcisio  Iudaeis  omnibus  commune  fuerit  gratiae  Dei  symbolum,  ui  in  eius  populo  censeri  debuerint:  prompta  est  responsio,  quia  vocatio  externa  per  se  inefficax  est  sine  fide,  merito  incredulis  adimi  hmorem,  quem  oblatum  respuunt  Ita  manet  specialis  populus,  in  quo  Deus  constantiae  suae  specimen  exhibet:  firmitatis  vero  originem  deducit  Paulus  ab  arcana  electione.  Neque  enim  hic  fidem  respicere  dicitur  Deus,  sed  proposito  suo  constare,  ne  populum  abiiciat,  quem  praecognovit.  Atque  hic  rursus  notandum  est  quod  prius  admonui,  praecognoscendi  verbo  non  intelligi  speculationem  nescio  quam,  qua  praesciverit  Deus  qualis  quisque  futurus  esset,  sed  beneplacitum,  quo  sibi  delegit  in  filios  qui  nondum  nati  in  eius  gratiam  se  insinuare  non  poterant.  Ita  ad  Galatas  (4,  9)  dicit  cognitos  fuisse  a  Deo,  quia  suo  favore  eos  antevertit,  ut  ad  Christi  notitiam  vocaret.  Nunc  tenemus,  quamvis  universalis  vocatio  fructum  non  proferat,  non  excidere  tamen  Dei  fidem,  quin  semper  ecclesiam  conservet  quamdiu  superstites  manent  electi:  quia  licet  Detis  totum  populum  promiscue  ad  se  invitet,  non  tamen  intus  trahit  nisi  quos  novit  esse  suos,  et  quos  filio  dedit:  quorum  etiam  fidelis  usque  in  finem  erit  custos.  An  nescitis2).  Quum  tam  exiguus  esset  eorum  numerus,  qui  ex  Iudaeis  Christo  crediderant,  fieri  vix  potuit  quin  ex  paucitate  colligerent  reiectum  esse  totum  Abrahae  genus,  atque  obreperet  cogitatio  haec,  in  tam  deformi  ruina  nullum  exstare  gratiae  Dei  signum.  Nam  quum  adoptio  sacrum  vinculum  esset,  quo  filii  Abrahae  sub  Dei  fidem  collecti  retinebantur,  nisi  illa  diffluxisset,  populum  misere  et  infeliciter  dissipari,  nullo  modo  probabile  fuit.  Hoc  scandalum  ut  avertat  Paulus,  appositissimo  exemplo  utitur.  Nam  tempore  Eliae  talem  fuisse  vastitatem  commemorat,  ut  nullus  iam  superesset  ecclesiae  conspectus:  et  tamen  quum  *)  Caeterum  propositio  quam  assumit  duas  habet  partes.  Prior  est  quod  Deus  nequaquam  contra  foederis  sui  fidem  universam  Abrahae  progeniem  abiecerit.  Altera  quod  foederis  gratia  non  omnibus  carnis  filiis  debeatur,  sed  in  Dei  electionem  respiciat.  Negat  enim  Deum  abiecisse  populum  suum,  sed  quem  praecognovit:  ne  quis  omissa  Dei  electione  omnes  Abrahae  posteros  sub  populo  illo  comprehenderet.  2)  Quoniam  fieri  vix  poterat  quin  graviter  ostenderentur  quoties  intuebantur  quam  exiguus  esset  eorum  numerus,  qui  Christo  ex  Iudaeis  crediderant,  nullum  melius  compendium  erat  quam  ut  ^verterentur  eorum  animi  ab  hac  conditione  Ad  id  vero  appositissimum  erat  hoc  exemplum  quo  utitur.  Nam  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci