[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


5:211  PSYCHOPANNYCHIA.  tot  locis  ac  similibus,  syllabam  unam  de  somno  proferre  possunt.  Atqui,  etiamsi  vigilent,  carere  possunt  gloria.  Quare  quum  insani  sit  hominis,  nedum  temerarii,  sine  scriptura  definire  de  iis,  quae  sub  sensum  hominis  non  cadunt:  quo  tandem  vultu  pergunt  temulenti  isti  et  novi  dogmatistae  in  defensionem  somni,  quem  non  acceperunt  ex  ore  Domini?  Hoc  sanis  et  sobriis  satis  esse  possit:  quo  agnoscant  somnum  istum  improbe  confingi,  qui  aperto  Dei  verbo  probari  non  possit.  Sed  age,  hos  locos  obiter  disseramus,  1)  ne  quid  simpliciores  moveant,  quum  audiunt  salutem  animarum  in  diem  iudicii  differri.  Primum  illud  quidem  in  confesso  esse  volumus,  quod  iam  ante  explicatum  a  nobis  est,  beatitudinem  nostram  semper  in  cursu  esse,  usque  ad  diem  illum,  qui  omnem  cursum  claudet  et  terminabit:  ita  electorum  gloriam,  et  ultimae  spei  finem,  ad  eum  ipsum  diem  spectare,  ut  impleantur.2)  Nam  hoc  satis  inter  omnes  convenit,  nullam  esse  vel  beatitudinis,  vel  gloriae  perfectionem,  nisi  perfectam  cum  Deo  coniunctionem.  Huc  omnes  tendimus,  huc  properamus,  huc  omnes  scripturae  mittunt,  et  Dei  promissiones.  Quod  enim  semel  Abrahae  dictum  est,  ad  nos  etiam  pertinet:  Abraham,  ego  merces  tua  magna  nimis  (Gen.  15,  1).  Haec  ergo  quum  sit  constituta  omnibus  merces,  qui  cum  Abraham  partem  habent:  Deum  possidere,  et  eo  frui,  praeter  quam,  et  ultra  quam,  nullam  aliam  appetere  liceat:  coniiciendi  sunt  illuc  oculi,  quum  de  exspectatione  nostra  agitur.  Hactenus,  ni  fallor,  assentiuntur  nobis  adversarii  nostri.  Atque  istud  rursum  nobis,  ut  spero,  concedent,  regnum  illud,  ad  quod  fideles  possidendum  vocantur,  quod  et  salus  alibi,  et  merces,  et  gloria  nuncupatur,  non  aliud  esse,  quam  illam  cum  Deo  unionem:  ut  scilicet  in  Deo  plene  sint,  a  Deo  impleantur,  ipsique  vicissim  Deo  adhaereant,  Deum  plene  possideant,  unum  denique  cum  Deo  sint.  Sic  enim  dum  in  fonte  sunt  omnis  plenitudinis,  ultimam  metam  attingunt  omnis  iustitiae,  sapientiae,  gloriae:  quibus  benedictionibus  constat  regnum  Dei.  Nam  id  esse  ultimum  punctum  regni  Dei  insinuavit  Paulus,  quum  inquit:  lit  sit  Deus  omnia  in  omnibus  (1  Cor.  15,  28).  Si  Deus  illo  demum  die  vere  erit  omnia  in  omnibus,  et  suos  fideles  ad  iustum  modum  implebit,  non  absque  causa  dies  ille  salutis  nostrae  dicitur,  ante  quem  non  omnes  salutis  nostrae  numeri  implentur.  Quos  enim  Deus  implet,  ii  implentur  omnibus  divitiis,  quas  neque  lingua  eloqui,  nec  auris  percipere,  nec  oculus  videre,  nec  mens  cogitatione  assequi  potest  (1  Cor.  2,  9).  Haec  duo  si  extra  controversiam  [fol.  33]  sunt,  frustra  nituntur  nostri  hypnologi  convincere  sanctos  Dei  servos,  hac  vita  defunctos,  nondum  ingressos  esse  in  regnum  Dei,  ex  eo  quod  illis  dicetur:  Ve-  1)  edisseramus  Amst.  2)  impleatur,  1552  seqq.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci