[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:210  profundissima  mortis  abysso  eripimur:  ubi  nulla  eius  cognitio,  nullum  colendi  eius  studium,  nullus  denique  veritatis  eius  sensus.  21.  De  Israel  autem,  ete.1).  Subiicitur  causae  redditio,  cur  Deus  ad  gentes  transeat,  quia  scilicet  gratiam  suam  videt  inter  Iudaeos  esse  ludibrio.  Sed  quo  melius  intelligant  lectores  secundo  membro  notari  populi  excaecationem,  diserte  admonet  Paulus  electo  populo  exprobrari  suam  malitiam.  Ad  verbum  quidem  est,  dicit  ad  Israel:  sed  phrasim  hebraicam  imitatus  est  Paulus:  quia  h  saepe  pro  p  capitur.  Dicit  autem  se  ad  Israelem  manus  expandere,  quem  et  verbo  assidue  ad  se  invitabat  et  omni  benignitatis  genere  allicere  non  cessabat.  His  enim  duobus  modis  utitur  ad  homines  vocandos:  quandoquidem  sic  benevolentiam  illis  suam  demonstrat.  Praecipue  tamen  de  contemptu  doctrinae  conquestus  est,  qui  eo  magis  detestabilis  est,  quo  insignius  paternam  sollicitudinem  exserit  Deus,  verbo  ad  se  homines  invitans.  Ac  valde  emphatica  loquutio  est,  eum  manus  expandere:  quia  salutem  nostram  per  verbi  sui  ministros  procurans,  non  secus  manus  nobis  porrigit  quam  si  pater  filium  gremio  blande  excipere  paratus  brachia  etiam  extenderet  Quotidie  autem  dicit;  ne  cui  mirum  videatur,  si  defatigatus  sit  illis  benefaciendo,  quum  ipsa  assiduitate  nihil  profecerit.  Eadem  est  figura,  quae  habetur  apud  Ieremiam  7,  13,  et  l  l  ,  7,  ubi  ait  se  mane  surrexisse  ut  illos  admoneret.  Porro  duobus  aptissimis  nominibus  infidelitas  designatur2).  Siquidem  participium  aTcecfroOvxa  vertere  libet  praefractum  aut  rebellem  :  neque  tamen  Erasmi  et  veteris  interpretis  translatio  prorsus  displicet,  quam  ad  marginem  apposui.  Sed  quum  propheta  pervicaciae  populum  accuset,  deinde  addat  errare  per  vias  non  bonas,  non  dubito  quin  graecus  interpres  hebraicum  IUD  exprimere  voluerit  duabus  vocibus,  populum  immorigerum  aut  rebellem  primum  vocans:  deinde  contradicerem:  quia  in  eo  se  prodidit  contumacia,  quod  populus  indomito  fastu  et  amarulentia  sanctas  prophetarum  mo-*  nitiones  obstinate  respuit.  CAPUT  xi.  1.  Dico  igitur,  num  abiecit  Deus  populum  suum?  Absit  Etenim  ego  Israelita  sum,  ex  genere  Abrahae,  tribu  Beniamim.  2.  Non  abiecit  Deus  populum  suum,  quem  praecognovit  An  nescitis  in  Elia  quid  scriptura  dicat?  quomodo  appellet  Deum  adversus  Israel,  dicens:  3.  Domine,  prophetas  tuos  occiderunt,  et  altaria  tua  diruerunt,  et  ego  relictus  sum  solus,  et  quae-  *)  Verba  Pauli  habent:  ad  Israel,  sed  npoc  hic  valet  w*pl  more  hebraico,  ut  Ps.  85:  Loquetur  pacem  ad  populum,  i.  e.  de  populo.  .  .  *)  Est  enim  semper  cum  infidelitate  pervicacia  seu  inobedientia,  item  repugnantia  adversus  Deum.  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci