[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


49:21  21  CAPUT  I.  22  celebrat.  Alii  exponunt,  quae  a  Deo  nobis  donatur.  Et  certe  fateor  hunc  inesse  verbis  sensum  :  quia  nos  per  evangelium  iustificat  Deus,  ideo  servat.  Illa  tamen  prior  notatio  videtur  mihi  magis  convenire.  Quamquam  de  ea  re  non  admodum  contendo.  Plus  in  eo  momenti  est,  quod  iustitiam  hanc  non  in  gratuita  modo  peccatorum  remissione  sitam  esse  quidam  putant:  sed  partim  quoque  in  regenerationis  gratia.  Ego  autem  nos  ideo  in  vitam  restitui  interpretor,  quia  nos  sibi  gratis  reconciliat  Deus:  quemadmodum  postea  fusius  tractabimus  suo  loco.  Pro  eo  vero  quod  ante  dixerat  omni  credenti:  nunc  ait,  ex  fide.  Offertur  enim  iustitia  per  evangelium:  et  fide  percipitur.  Et  subiungit  in  fidem:  quia  quantum  progreditur  fides  nostra,  quantumque  in  hac  cognitione  proficitur,  simul  augescit  in  nobis  Dei  iustitia,  et  quodammodo  sancitur  .eius  possessio.  Quum  initio  gustamus  evangelium,  laetam  quidem  et  exporrecram  nobis  cernimus  Dei  frontem,  sed  eminus:  quo  magis  augescit  pietatis  eruditio,  velut  propiore  accessu  darius  ac  magis  familiariter1)  Dei  gratiam  perspicimus.  Quod  nonnulli  veteris  ac  novi  testamenti  tacitam  collationem  subesse  putant,  magis  argutum  est  quam  firmum.  Neque  enim  patres  qui  sub  lege  vixerunt  hic  nobis  comparat  Paulus,  sed  quotidianum  in  singulis  fidelibus  progressum  notat.  Sicut  scriptum  est.  Autoritate  prophetae  Habacuc  probat  istam  fidei  iustitiam.  Nam  ille,  ubi  de  superborum  eversione  vaticinatur,  simul  addit,  iustorum  vitam  in  fide  consistere.  Non  vivimus  autem  coram  Deo  nisi  iustitia:  sequitur  ergo,  iustitiam  quoque  nostram  in  fide  positam  esse.  Ac  futurum  verbum  designat  eius  vitae,  de  qua  loquitur,  solidam  perpetuitatem:  ac  si  dixisset2)  non  fore  momentaneam,  sed  perpetuo  constaturam.  Nam  impii  quoque  falsa  vitae  opinione  turgent:  sed  quum  dicunt:  Pax  et  securitas,  repentinus  adest  interitus.  Umbra  igitur  est,  quae  nonnisi  ad  momentum  durat:  fides  autem  sola  est,  quae  vitae  perpetuitatem  affert.  Unde  id,  nisi  quia  nos  ad  Deum  traducit,  nostramque  in  eo  vitam  collocat?  Neque  enim  congruenter  citaret  Paulus  hoc  testimonium,  nisi  haec  mens  prophetae  esset,  tunc  nos  demum  stare  ubi  in  Deum  fide  recumbimus.  Et  certe  vitam  piorum  fidei  non  adscripsit,  nisi  quatenus  damnata  mundi  superbia  se  ad  unius  Dei  praesidium  colligunt  Non  tractat  quidem  hanc  causam  ex  professo:  ideoque  nullam  gratuitae  iustitiae  mentionem  facit:  sed  ex  fidei  natura  satis  constat,  rite  hoc  testimonium  praesenti  causae  aptari.  Praeterea  ex  hac  ratiocinatione  necessario  colligimus  mutuam  fidei  et  evangelii  relationem.  Quia  enim  dicitur  iustus  fide  victurus,  infert,  vitam  istam  per  evangelium  percipi.  Iam  habemus  statum,  seu  car-  *)  solidius.  2)  soliditatem  scilicet.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci