13:21
21
1548
AUGUST.
22
divertisse,
cogitare
destiti.
Etsi
autem
homines
eiusmodi
nonnulli,
nulla
certe
(quod
sciam)
a
nobis
unquam
iniuria
affecti,
occasione
undecunque
arrepta
talibus
de
me
sermonibus
delectari
videantur,
quemadmodum
ex
literis
cuiusdam
Lausannensis
apertissime
comperi,
eos
tamen
ut
homines
aut
ut
Christianos
amabimus,
atque
etiam,
si
quid
aut
tibi
aut
Biveto
persuaserint
animi
se
erga
nos
gerere
benevoli,
pro
instituto
nostro
gratias
habebimus.
Scio
autem
equidem,
mi
pater,
et
magno
cum
moerorp
saepe
mecum
ipse
cogito,
quotidie
multos
ex
iis
qui
spem
initio
maximam
suae
pietatis
excitarant,
sive
illos
tyrannorum
saevitia
deterreat,
sive
ipsae
quidem
voluptates
blandissimae
dominae
ad
somnia
(ut
sunt)
regnorum
atque
imperiorum
eos
avocent,
ab
eo
cursu
virtutis,
quem
summa
cum
omnium
laude
tenere
coeperant,
turpissime
foedissimeque
declinare.
Quin
etiam
saepe
cum
quibusdam
hominum
portentis
mihi
res
est,
quos
equidem
paene
Mahometanos
esse
cogor
ex
eorum
sermone
coniicere.
Quod
enim
nunquam
fieri
posse
existimabam
ut
in
mentem
hominis
veniret,
non
minus
impudenter
quam
insipienter
affirmant,
illorum
religionem,
quoniam
unum
Deum
adorant,
et
puram
et
probandam
esse.
Scio
igitur
haec
ita
ut
dixi
vera
esse,
et
saepenumero
magno
cum
dolore
cogito.
Verum
si
quis
nulla
prorsus
alia
ratione,
sola
garriendi
libidine
incitatus,
de
omnibus,
qui
aut
non
aeque
ut
isti
barbati
sunt
aut
non
tam
amplo
et
copioso
patrimonio
fruuntur,
ut
illis
facultas
istic
vivendi
suppetat,
idem
statuere
audeat,
quasi
in
ista
aetate
nostra
lubrica
sine
prolapsione
aliqua
consistere
alibi
minime
possimus,
eum
ego
et
stultum
ut
semper,
et
amentem
ut
saepe,
rationibus
convincam
necessariis.
Quamobrem
enim
tandem
homines
isti
integerrimi
religiosissimique
in
Angliam
cogitant?
An
quod
illic
licet
piis
pie
vivere?
Atqui
si
nobis
idem
non
licere
affirment,
foetidissime
impudentissimeque
mentiuntur.
Non
respondeo
ut
Balduinus*)
frigide,
sed
fretus
conscientia
audacter
et
libere
id
quod
res
est
pronuncio.
Itaque
mihi,
mi
pater,
ignosces.
Habet
enim,
ut
ille
dixit,
quendam
aculeum
contumelia
quem
pati
prudentes
ac
viri
boni
difficillime
possunt.
Quidquamne
mihi
acerbius
accidere
posse
censes,
quam
quum
istorum
importunissima
garrulitate
laedi
meam
apud
te
existimationem
intelligo?
Testor
enim
Deum
Opt.
Max.
me
nunquam
ne
parentem
quidem
ipsum
tanto
amore
ac
potius
pietate
prosequutum,
quanto
te
complecti,
ex
quo
pie
sentire
didici,
institui.
Testor
item
illum
ipsum,
nihil
animo
meo
in
hac
vita
gra-
4)
Ea
hoc
loco
fortasns
argumentum
sumere
licebit
Balduinum
eo
tempore
Lugduni
fuisse,
cuius
epistolae
sine
die
et
consule
pro
more
venientes
maxima
interpreti
negotia
facessunt.
|