50:209
209
CAPUT
III.
210
ut
ad
veniente
aliqua
procella
ruant:
sed
in
perpetuum
tempus
stare,
ut
ne
in
media
quidem
morte
desinant
vivere.
Ita
nihil
proficiunt
subsannatores
suis
calumniis,
quum
allegant,
prophetam
illic
latius
accipere
fidei
nomen,
quam
Paulum
hoc
loco.
Nam
simpliciter
fidem
vocat
tranquillam
conscientiae
certitudinem,
quae
solo
Deo
nititur.
Ergo
apposite
usus
est
Paulus
hoc
testimonio.
12.
Lex
autem
non
est
ex
fide.
Certum
est
legem
cum
fide
non
pugnare:
alioqui
Deus
ipse
sibi
esset
dissimilis:
sed
illuc
semper
redeundum
est,
Paulum
loqui
prout
ferebat
praesentis
causae
circumstantia.
Ergo
repugnantia
legis
et
fidei
esfc
in
causa
iustificationis.
Facilius
enim
aquam
igni
copulabis,
quam
haec
duo
concilies:
homines
fide
et
lege
esse
iustos.
Lex
ergo
non
est
ex
fide:
hoc
est,
rationem
iustificandi
hominis
a
fide
prorsus
alienam
habet.
Sed
qui
fecerit
haec.
Diversitas
in
eo
est,
quod
homo
legem
implendo
iustus
censetur
iustitia
legali.
Quod
Mosis
testimonio
probat.
Quae
autem
erit
fidei
iustitia?
eam
definit
capite
ad
Romanos
10,
9:
Si
credamus
Christum
esse
mortuum
pro
peccatis
nostris,
etc.
Neque
tamen
inde
sequitur
vel
otiosam
esse
fidem,
vel
fidelibus
vacationem
esse
a
bonis
operibus.
Nam
hic
non
quaeritur
an
fideles
servare
legem,
quoad
possunt,
debeant
(quod
extra
dubium
est),
sed
an
operibus
acquirant
iustitiam:
quod
est
impossibile.
Porro
si
quis
obiiciat,
quum
Deus
vitam
promittat
legis
factoribus,
cur
negat
Paulus
illos
esse
iustos?
responsio
facilis
est:
ideo
nullos
esse
iustos
operibus
legis,
quia
nemo
est
qui
illa
faciat.
Nam
factores
legis
si
qui
essent,
iustos
esse
concedimus.
Sed
quia
illic
pactum
est
conditionale,
ideo
excluduntur
omnes
a
vita:
quia
nemo
iustitiam,
quam
debebat,
praestat.
Tenendum
autem
memoria
est
quod
prius
admonui,
legem
facere
non
qui
ex
parte
obediunt,
sed
qui
omnes
implent
iustitiae
numeros
:
a
qua
perfectione
longissime
distant
omnes.
13.
Christus
nos
redemit
Fecerat
omnes,
qui
sub
lege
sunt,
maledictioni
obnoxios.
Inde
oriebatur
magna
difficultas,
quod
Iudaoi
eximere
se
non
poterant
a
maledictione
legis.
Proposito
igitur
remedio
nodum
hunc
solvit,
docens
nos
esse
liberatos
per
Christum.
Quo
etiam
magis
intentionem
suam
confirmat.
Nam
si
ideo
salvi
sumus,
quia
sumus
a
maledictione
legis
liberati
:
ergo
non
ex
lege
iustitia.
Deinde
modum
quoque
liberationis
adiungit.
Scriptum
est:
Maledictus
omnis,
qui
suspensus
fuerit
in
ligno.
Christus
fuit
suspensus:
ergo
maledictionem
illam
subiit.
Iam
vero
certum
est,
non
sua
causa
supplicio
hoc
fuisse
perfunctum:
sequitur
ergo,
vel
frustra
fuisse
crucifixum,
vel
nostram
maledictionem
illi
esse
impositam,
ut
ab
ea
solveremur.
Non
dicit
autem
Christum
fuisse
maledictum,
Calvini
opera.
Vol.
L.
|