[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


5:208  partem:  quum  haec  figura  toties  usurpata  sit  in  scripturis.  Nolo  mihi  fidem  haberi,  nisi  prius  locos  aliquot  protulerim,  qui  evincant  synecdochen  esse  in  usu  illius  verbi,  quoties  pro  morte  legitur.  An  vero  quum  Iob  diceret:  Ecce  nunc  in  pulvere  dormio,  et  si  mane  me  quaesieris  non  subsistam  (Iob.  7,  21):  existimabat  animam  somno  perfusum  iri?  Atqui,  non  erat  coniicienda  in  pulverem:  ergo  non  in  pulvere  dormitura  erat.  Alio  etiam  loco,  quum  diceret:  Et  tamen  simul  in  pulvere  dormient,  et  vermes  operient  eos  (Iob.  21,26);  et  David  (Psal.  88,6):  Sicut  vulnerati  dormientes  in  sepulcris:  an  videntur  vobis  animas  vermibus  exposuisse,  quas  arroderent?  Idem  nos  docet  propheta,  qui  scripturus  exitium  Nabuchadnesar:  Conquievit,  inquit,  et  siluit  omnis  terra,  abietes  quoque  laetatae  sunt  super  te,  et  cedri  Libani:  ex  quo  dormisti,  non  ascendit  qui  succidat  nos  (Ies.  14,  7  ss.).  Et  paulo  post:  Omnes  reges  gentium  universi  dormierunt  in  gloria,  vir  in  sede  sua:  tu  autem  proiectus  es  e  sepulcro.  Quae  omnia  de  cadavere  dicta  sunt:  ut  dormire,  sit  iacere  et  prosterni:  a  more  dormientium,  qui  humi  prostrati  iacent.  Hanc  loquendi  formam  poterant  eos  docere  ethnici,  quorum  unus:*)  Nobis  quum  semel  occidit  brevis  lux,  Nox  est  perpetua  una  dormienda.  Alter  vero:  Stulte,  quid  est  somnus,  etc.  Alibi:  Dicite,  Nasonis  molliter  ossa  cubent.  Atque  haec  quidem  loquuntur,  qui  multa  fingunt  de  inferis  portenta,  multasque  et  varias  passiones,  quibus  mortuorum  umbrae  afficiantur.  Qua  ratione  a  veteribus  impositum  nomen  loco,  qui  mortuorum  sepulcris  destinaretur,  κοιμητήριον  ἁπὸ  τοῦ  κοιμᾶσθαι,  quod  dormire  significat.  Non  quod  intelligerent  illic  mortuas  animas  ad  quietem  reponi,  sed  corpora.  Iam  satis  evanuisse  arbitror  ipsorum  fumos,  quibus  animarum  dormitionem  involvebant,  ubi  probatum  est,  nusquam  inveniri  in  scripturis,  dormiendi  verbum  attributum  animis,  quoties  pro  morte  legitur  positum.  Caeterum  de  animarum  quiete  fusius  alibi  disseruimus.  Quarto,  locum  Solomonis  in  nos,  quasi  fortissimum  arietem,  impellunt.  Ubi  ille  in  Ecclesiasta  suo  scribit:  Dixi  in  corde  meo  de  filiis  hominum,  ut  probaret  eos  Deus,  ut  ostenderet  similes  esse  [fol.  30]  bestiis.  Idcirco  unus  interitus  est  hominis  et  iumentorum,  et  aequa  utriusque  conditio.  Sicut  moritur  homo,  sic  et  illa  moriuntur.  Similiter  spirant  omnia,  et  nihil  habet  homo  iumento  amplius.  Cuncta  subiacent  vanitati,  et  pergunt  in  unum  locum.  De  terra  facta  sunt,  et  in  terram  pariter  revertuntur.  Quis  novit  an  spiritus  filiorum  Adam  ascendat  sursum,  et  spiritus  iumentorum  descendat  deorsum  (Eccles.  3,18  s.)?  Quid  si  uno  verbo  Solomon  ipse  hic  illis  respondeat?  Vanitas  vanitatum,  dicit  Ecclesia-  1)  CatuUus  carm.  5.  Caetera  Ovidii.  Versio  galhca  haec  omnia  omittit.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci