5:207
PSYCHOPANNYCHIA.
non
consumit
coniuncta,
sed
dividit:
quum
origini
suae
utrumque
reddit.
Tertio
loco
afferunt,
quod
toties
dormire
legantur,
qui
mortui
sunt.
TTt
de
Stephano,
Obdormivit
in
Domino
(Act.
7,
CO).
Item,
Lazarus
noster
dormit
(Ioann.
11,
11).
Item,
Nolite
solliciti
esse
de
dormientibus
(1
Thess.
4,
13).
In
libris
vero
Regum
saepissime,
ut
vix
alia
phrasis
scripturae
sit
familiarior.
Maxime
vero
instant,
quum
arripiunt
sententiam
ex
libro
Iob
(14,
7
seqq.):
Lignum
habet
spem:
si
praecisum
fuerit,
rursum
virescit,
et
rami
eius
pullulant.
Homo
vero
ubi
mortuus
fuerit,
et
nudatus
atque
consumptus,
ubi
quaeso
est?
Quomodo
si
recedant
aquae
de
mari,
et
fluvius
vacuefactus
arescat:
sic
homo
quum
dormierit,
non
consurget,
nec
evigilabitur
de
somno
suo,
donec
atteratur
coelum.
Si
animae
ideo
vobis
dormire
credantur,
quia
mors
vocatur
dormitio:
primum,
anima
Christi
eodem
somno
correpta
est.
Sic
enim
in
persona
ipsius
loquitur
David
(Psal.
3,6):
Ego
dormivi,
et
somnum
cepi,
et
exsurrexi,
quia
Dominus
mecum
est.
Et
audit
ab
inimicis
sibi
insultantibus
verbum
iniquum:
Numquid
qui
dormit,
non
adiiciet
ut
resurgat
(Psal.
41,9)?
Si
autem
nihil
tam
humile
atque
abiectum
de
anima
Christi
suspicandum
est,
ut
disputatum
est
fusius,
nemo
ambigat,
quin
scriptura
externam
duntaxat
corporis
compositionem
spectaverit:
et
illud
dormire
ab
hominum
aspectu
duxerit.
Haec
enim
duo
promiscue
leguntur:
Dormivit
cum
patribus
suis:
et,
Appositus
est
patribus
suis.
Quum
anima
non
apponitur
animis
patrum,
sed
corpus
in
sepulcrum
patrum
deferatur.
Est
etiam
secundum
me,
quod
impiis
quoque
regibus
attribuit
Samuel
hanc
dormitionem
in
Regum
historia:
quod
idem
videre
est
in
posterioribus
libris
Regum,
et
libris
Paralipomenon.
Quum
auditis
dormire
impium
cogitatis
animae
somnum?
quae
peiorem
habere
carnificem
non
potest,
a
quo
torqueatur,
quam
malam
conscientiam.
Ubi
somnus
inter
tales
angustias?
Impii
enim
sicut
[fol.
29]
mare
fervens,
quod
quiescere
non
potest,
et
redundant
in
conculcationem
fluctus
eius
et
lutum.
])
Non
est
pax
impiis,
dicit
Dominus
(Ies.
57,
21).
Et
tamen
David
quum
vellet
exprimere
conscientiae
aculeum
acerrime
pungentem:
Illumina,
inquit,
oculos
meos,
ne
unquam
obdormiam
in
mortem
(Psal.
13,
4).
|3cce
fauces
inferorum
miserum
obsident,
vis
peccati
exagitat,
et
tamen
dormit:
imo
vero
ideo
dormit,
quia
haec
patitur.
Hic
etiam
ad
prima
discendi
elementa
reiiciendi
sunt,
qui
necdum
didicerunt
κατὰ
συνεκδοχὴν
a
parte
interdum
totum
intelligi,
interdum
a
toto
1)
Quod
sic
vertit
Gallus:
se&
flots
regorgent
en
foulement
et
iettent
de
la
fange
et
des
ordures.
Gallasius
scripsit:
redundant
fluctus
eius
in
conculcationem
et
lutum.
Quem
deinde
caeteri
sequuti
sunt.
|