51:205
205
CAPUT
IV.
206
erratur,
praesertim
in
priore
legis
tabula.
Quod
ad
secundam,
consentit
quidem
iudicium
nostrum
cum
Dei
regula,
in
ipsis
externis
factis:
sed
fons
ipse
malorum
omnium,
concupiscentia
scilicet,
nos
latet.
Deinde
notandum
est,
Paulum
non
de
naturali
modo
caecitate,
quae
nobis
est
insita
ab
utero,
loqui:
sed
pariter
complecti
magis
crassam
excaecationem,
qua
Deus.
priora
peccata
ulciscitur,
quemadmodum
videbimus.
Tantum
denique
ratione
et
intelligentia
pollent
homines,
ut
reddantur
coram
Deo
inexcusabiles.
Terum
quamdiu
sinuntur
ingenio
suo
vivere,
nihil
quam
errare,
labi
et
impingere
in
omnibus
tam
consiliis
quam
factis
possunt.
Hinc
etiam
apparet
quanti
aestimentur,
et
quo
in
pretio
sint
fictitii
cultus
apud
Deum,
quum
ex
abysso
vanitatis
et
labyrintho
ignorantiae
prodeant.
18.
Alienatae
a
vita
Dei.
Vita
Dei
bifariam
accipi
potest:
vel
quae
censetur
coram
Deo,
ut
gloria
Dei,
Iohannis
12,
43:
vel
quam
Deus
electis
suis
communicat
per
spiritum
regenerationis.
Utrovis
modo
sumas,
eadem
tamen
sententia
erit,
non
diversa.
Nam
communis
haec
vita
qua
sumus
homines,
nihil
aliud
est
quam
inane
simulacrum
vitae:
non
modo
quia
cito
praeterit,
sed
etiam
quod
animae
nostrae
vivendo
mortuae
sunt,
quum
Deo
non
adhaerent.
Sciamus
ergo,
in
hoc
mundo
tres
esse
vitae
gradus.
Nam
una
est
vita
universalis,
quae
motu
duntaxat
et
sensu
constat,
cuius
etiam
participes
sunt
bestiae.
Secunda
est
humana,
qua
sumus
filii
Adae.
Tertia
est
supernaturalis,
quam
soli
fideles
obtinent.
Atque
omnes
quidem
a
Deo
sunt,
ideoque
potest
unaquaeque
vita
Dei
nominari.
Nam
de
prima
habetur
Act.
17,
28,
in
Pauli
concione,
In
ipso
nos
sumus,
et
movemur,
et
vivimus.
Item
Psal.
104,
30,
Emitte
spiritum
tuum,
et
creabuntur:
et
renovabis
faciem
terrae.
De
secunda,
Iob
10,
12,
Vitam
dedisti
mihi:
et
visitatio
tua
custodivit
spiritum
meum.
Sed
per
excellentiam
regeneratio
fidelium
hic
nominatur
vita
Dei:
quoniam
tunc
proprie
vivit
Deus
in
nobis,
et
nos
fruimur
eius
vita,
quum
spiritu
suo
nos
gubernat.
Ab
hac
universos
mortales,
qui
non
sunt
in
Christo
novae
creaturae,
alienos
facit
Paulus.
Hinc
apparet
quam
misera
sit
nostra
conditio,
quamdiu
in
carne,
hoc
est
in
nobis,
manemus.
Hinc
etiam
aestimatio
fieri
potest
virtutum
omnium
moralium,
quas
vocant.
Quales
enim
actiones
producet
ea
vita,
quam
Dei
esse
Paulus
negat?
Ergo
ut
aliquid
boni
exire
a
nobis
incipiat,
necesse
est
primum
nos
per
Christi
gratiam
renovari.
Hoc
demum
verae
et
vitalis
(ut
ita
loquar)
vitae
initium
erit.
Et
notanda
est
ratio
quae
continuo
subiicitur,
p
r
o
p
t
e
r
ignorantiam,
inquit.
Nam
sicuti
Dei
cognitio
vera
animae
vita
est:
ita
exadverso
ignorantia
est
mors.
Ac
ne
eiusmodi
ignorantia
adventitium
malum
esse
crede-
|