1:203
[CO
1.
203]
simus
per
subiectionem,
ut
evangelii
veritas
maneret
apud
vos
(Gal.
2).
Habemus
et
necessitatem
vindicandae
libertatis,
si
per
iniquas
exactiones
pseudapostolorum
ea
infirmis
conscientiis
periclitatur.
Ubique
studendum
caritati
et
spectanda
proximi
aedificatio.
Omnia,
inquit
alibi
(1
Cor.
10),
mihi
licent,
at
omnia
non
expediunt.
Omnia
mihi
licent,
at
non
omnia
aedificant.
Nemo
quod
suum
est
quaerat,
sed
quod
alterius.
Nihil
iam
hac
regula
expeditius
quam,
utendum
libertate
nostra,
si
in
proximi
nostri
aedificationem
cedat;
sin
ita
proximo
non
expediat,
ea
tunc
abstinendum. [p.
416]
Sunt
qui
Paulinam
prudentiam
simulant
in
abstinentia
libertatis,
nihil
minus
quam
in
officia
caritatis
eam
conferentes.
Suae
enim
quieti
ut
consulant,
omnem
libertatis
mentionem
sepultam
optant,
cum
non
minus
intersit
proximorum,
libertatem
in
eorum
bonum
et
aedificationem
interdum
usurpare,
quam
pro
ipsorum
commodo,
eam
loco
moderari.
Quidquid
autem
de
cavendis
offendiculis
docui,
ad
res
medias
et
indifferentes
referri
volo.
Nam
quae
necessaria
sunt
factu,
nullius
offendiculi
timore
omittenda
sunt.
Equidem
et
hic
caritatis
rationem
haberi
decet,
sed
usque
ad
aras:
hoc
est,
ne
in
gratiam
proximi
Deum
offendamus.
Non
probo
eorum
intemperiem,
qui
nihil
nisi
tumultuando
agunt
et
qui
perrumpere
omnia
malunt
quam
dissuere.
At
nec
eos
audio,
qui
cum
in
mille
impietatis
formas
duces
se
praebent,
sic
sibi
agendum
fingunt,
ne
proximis
sint
offendiculo,
quasi
non
interim
proximorum
conscientias
in
malum
aedificent:
praesertim
ubi
nulla
spe
exitus,
in
eodem
semper
haerent
luto
(1
Cor.
8).
Et
suaves
homines,
seu
doctrina,
seu
vitae
exemplo
sit
instituendus
proximus,
aiunt
lacte
pascendum
esse,
quem
pessimis
exitialibusque
opinionibus
imbuunt.
Lactis
potu
se
aluisse
Corinthios
Paulus
com-
[OS
232]
memorat
(1
Cor.
3).
Sed
si
tum
inter
eos
fuisset
missa,
an
sacrificasset
ad
praebendum [p.
417]
ipsis
lactis
pastum?
At
lac
venenum
non
est.
Mentiuntur
ergo,
se
alere
quos
sub
blanditiarum
specie
crudeliter
necant.
Atque
ut
demus,
probandam
ad
tempus
istiusmodi
dissimulationem,
quousque
tamen
pueros
suos
eodem
potabunt
lacte?
Nam
si
nunquam
grandescunt,
ut
vel
tenuem
saltem
aliquem
cibum
ferre
possint,
nec
lacte
fuisse
unquam
educatos
certum
est.
Iam
vero
cum
hac
libertatis
praegorativa,
qualem
antea
descripsimus,
donatae
fideles
conscientiae,
in
Christi
beneficio
consecutae
sint
ne
ullis
observationum
laqueis
in
iis
rebus
implicentur,
in
quibus
eas
esse
liberas
Dominus
voluit,
omnium
hominum
potestate
exemtas
esse
constituimus.
Est
enim
indignum,
aut
Christo
gratiam
tantae
suae
liberalitatis
perire:
aut
conscientiis
ipsis
fructum.
Neque
res
levicula
existimanda
nobis
est,
quam
videmus
tanti
Christo
constitisse.
Utpote,
quam
non
auro
|