52:199
199
EPIST.
PAULI
AD
THESSALONICENSES
II
200
atur
ligare
quibus
visum
est
legibus
conscientias,
et
aeternis
poenis
subiicere.
Sacramenta
pro
libidine
sua
vel
nova
instituit,
vel
quae
a
Christo
instituta
erant,
corrumpit
et
vitiat,
imo
penitus
abolet,
ut
in
eorum
vicem
substituat
quae
finxit
ipse
sacrilegia:
media
consequendae
salutis
aliena
prorsus
a
doctrina
evangelii
comminiscitur:
totam
denique
religionem
pro
suo
nutu
mutare
non
dubitat.
Quid,
obsecro,
est
se
efferre
supra
omne
quod
numen
reputatur,
si
hoc
papa
non
facit?
Quum
ita
Deum
spoliat
suo
honore,
nihil
praeter
inanem
Dei
titulum
residuum
facit,
totam
vero
eius
potestatem
ad
se
transfert.
Atque
hoc
est
quod
paulo
post
subiicit
Paulus,
fore
ut
se
filius
perditus
pro
Deo
ostentet.
Neque
enim
(ut
dictum
est)
insistit
in
vocula
ista,
Deus
:
sed
eam
fore
superbiam
Antichristi
significat,
ut
se
eximens
e
servorum
numero
et
ordine,
et
Dei
tribunal
conscendens,
divina
non
humana
potestate
imperet.
Scimus
enim
idolum
esse
quidquid
erigitur
in
Dei
locum,
etiamsi
Dei
nomen
non
habeat.
In
templo
Dei.
Hoc
uno
verbo
abunde
refellitur
eorum
error,
imo
socordia,
quibus
papa
ideo
Christi
vicarius
est
quia
suam
in
ecclesia
sedem
habeat,
qualitercunque
se
gerat.
Nam
Paulus
non
alibi
Antichristum
locat,
quam
in
ipso
Dei
sanctuario.
Non
enim
externus
est
hostis,
sed
domesticus,
qui
sub
ipso
Christi
nomine
Christum
oppugnat.
Sed
quaeritur
quomodo
vocetur
ecclesia
specus
tot
superstitionum,
quae
columna
debebat
esse
veritatis.
Respondeo,
sic
vocari,
non
quod
retineat
omnes
ecclesiae
qualitates:
sed
quia
aliquid
residuum
habeat.
Templum
ergo
Dei
esse
fateor,
in
quo
dominatur
papa,
sed
innumeris
sacrilegiis
profanatum.
5.
Annon
memoria
tenetis,
quod,
quum
adhuc
essem
apud
vos,
haec
vobis
dicebam?
6.
Et
nunc
quid
detineat
scitis^
donec
ille
reveletur
suo
tempore.
7.
Mysterium
enim
iam
operatur
iniquitatis,
solum
tenens
modo
donec
e
medio
tollatur.
8.
Et
tunc
revelabitur
iniquus
illey
quem
Dominus
destruet
spiritu
oris
sui:
et
abolebit
illustratione
adventus
sui.
5.
Annon
memoria.
Hoc
doctrinae
addebat
non
parum
ponderis,
quod
eam
prius
audierant
ex
ore
Pauli,
ne
ad
tempus
excogitatam
putarent.
Quod
autem
mature
eos
de
Antichristi
regno
admonuerat
et
futura
ecclesiae
vastatione,
quum
nulla
adhuc
de
his
rebus
mota
esset
quaestio,
procul
dubio
videbat
doctrinam
esse
cognitu
in
primis
utilem.
Et
sane
ita
res
habet.
Multa
visuri
erant
illi
quos
alloquebatur,
quae
eos
turbarent
:
posteritas
vero,
quum
bonam
eorum
partem
qui
Christi
fidem
professi
erant,
quasi
oestro,
vel
potius
furia
percitam,
a
pietate
desciscere
et
in
[exitium
ruere
cerneret,
quid
aliud
quam
titubare
poterat?
Verum
hic
erat
murus
aheneus:
sic
fuisse
constitutum
a
Deo,
quia
|