5:198
Sive
vivimus,
Domino
vivimus:
sive
morimur,
Domino
morimur:
sive
vivimus,
sive
morimur,
Domini
sumus.
In
hoc
enim
Christus
mortuus
est
et
resurrexit,
ut
vivis
dominetur
et
mortuis.
Quid
poterat
solidius
erigi
ad
fulciendam
fidem
nostram,
quam
dicere,
Christum
mortuis
dominari?
Non
enim
dominari
potest
nisi
his
qui
sunt:
quum
subiectos
esse
oporteat,
ubi
sit
imperium.
Ecce
etiam
testimonium
contra
eos
ferunt
in
coelo,
coram
Deo
et
angelis
eius,
animae
martyrum,
quae
clament
voce
magna
sub
altari:
Usquequo
Domine,
non
vindicas
sanguinem
nostrum
de
his
qui
habitant
in
terra
(Apoc.
6,
10)?
Et
datae
sunt
illis
stolae
albae,
et
dictum
est
illis
ut
requiescerent
adhuc
tempus
[fol.
20]
modicum,
donec
compleantur
conservi
eorum
et
fratres
eorum
qui
interficiendi
sunt
sicut
et
illi.
Clamant
mortuorum
animae,
dantur
illis
stolae
albae.
Quid
o
spiritus
dormitorii
vobis
sunt
stolae
albae?
pulvinaria
scilicet,
in
quibus
ad
somnum
decubent.
Videtis
iam
stolas
albas
somno
non
convenire.
Vigilent
oportet,
quae
sic
induuntur.
Quod
si
verum
est,
haud
dubie
stolae
albae
principium
gloriae
designant,
quod
divina
liberalitas
martyribus
impertit,
donec
exspectatur
dies
iudicii.
Non
enim
novum
est
in
scripturis
stolam
albam,
gloriam
et
festivitatem
figurare
et
gaudium.
Nam
in
veste
candida
Dominus
in
visione
conspectus
est
Danieli
(Dan.
7,
9).
Apparuit
hoc
habitu
Dominus
in
monte
Thabor
(Matth.
17,
2).
Apparet
angelus
Domini
ad
sepulcrum
mulieribus
in
veste
alba
(Matth.
28,
3).
Apparent
eadem
specie
angeli
discipulis
in
coelum
respicientibus,
post
Domini
ascensionem
(Act.
1,
10).
Eadem
fuit
species
angeli
apparentis
Cor??nelio
(Act.
10,
30).
Et
quum
filio,
qui
dissipata
substantia
ad
patrem
reversus
erat,
reddita
est
prima
stola,
symbolum
fuit
gaudii
et
festivitatis
(Luc.
15,
22).
Deinde,
si
clamabant
mortuorum
animae,
non
dormiebant.
Quando
igitur
isto
sopore
perfundi
coeperunt?
Neque
mihi
obtrudat
quispiam,
quod
sanguis
Abel
clamabat
ad
Deum.
Vulgaris
tropus
est,
fateor,
rem
ipsam
loqui:
sanguinis
effusionem,
vindictam
postulare.
Hoc
vero
in
loco,
affectum
martyrum
per
clamorem
nobis
repraesentari
certum
est,
quod
eorum
desiderium
sine
ulla
figura
exprimitur
et
petitio
describitur.
Usquequo
Domine
non
vindicas,
etc.
Quare
in
eodem
libro
Ioannes
duplicem
resurrectionem
prodidit,
quemadmodum
mortem
duplicem
(Apoc.
20,
5
ss.).
Nimirum
priorem
animae,
ante
iudicium:
alteram,
quum
corpus
suscitabitur,
et
quum
anima
quoque
suscitabitur
in
gloriam.
Beati,
inquit,
qui
habent
partem
in
resurrectione
prima:
in
his,
secunda
mors
non
habet
locum.
Itaque
vobis
horrendum
est,
qui
primam
illam
resurrectionem
agnoscere
non
vultis,
quae
tamen
unus
ingressus
est
ad
beatam
gloriam.
13*
|