55:196
non
tam
sibi
uni
privatim,
quam
illis
omnibus
utiles
fore
preces
quas
pro
ipso
concipiens
Ac
si
diceret:
Non
tam
mihi
consulo
quam
vobis
omnibus:
quia
in
hoc
commune
omnium
bonum
agitur,
ut
vobis
restituar.
Hinc
colligi
forte
posset
probabilis
coniectura,
epistolae
autorem
tunc
fuisse
aut
negotiis
implicitum,
aut
detentum
persequutionis
metu,
quominus
sistere
se
tam
cito
coram
posset
quibus
scribebat.
Quamquam
fieri
potest
ut
liber
et
expeditus
sic
loquatur,
quia
reputet
hominis
gressus
in
manu
Dei
esse.
Idque
verisimilius
apparet
ex
fine
epistolae.1)
20.
Porro
Deus
pacis,
qui
eduxit
ex
mortuis
pastorem
ovium
magnum
in
sanguine
testamenti
aeterni,
Dominum
nostrum
Iesum,
21.
confirmet
vos
in
omni
opere
bono,
ut
faciatis
eius
voluntatem:
faciens
in
vobis
quod
acceptum
sit
coram
ipso,
per
Iesum
Christum,
cui
gloria
in
saecula
saeculorum.
Amen.
22.
Hortor
autem
vos,
fratres,
suscipite
sermonem
exhortationis.
Et
enim
brevibus
vobis
scripsi.
23.
Scitote
fratrem
Timotheum
solutum
esse,
cum
quo,
si
celerius
venerit,
videbo
vos.
24.
Salutate
omnes
qui
praesunt
vobis
et
omnes
sanctos.
Salutant
vos
Itali.
25.
Gratia
cum
omnibus
vobis,
Amen.
20.
Deus
pacis.
Ut
mutuo
faciat
quod
pro
se
fieri
cupit,
epistolam
claudit
precatione.
Petit
autem
a
Deo
ut
illos
in
omni
opere
bono
confirmet,
vel
aptet,
vel
perficiat.
Id
enim
valet
xaxapxtaai.
Unde
colligimus,
nos
ad
bene
agendum
minime
aptos
fore,
donec
a
Deo
formati
simus:
nec
in
bono
diu
staturos,
nisi
nos
confirmet.
Est
enim
proprium
eius
donum
perseverantia.
Nec
dubium
estf
quum
iam
in
illis
non
vulgaria
lucerent
dona
spiritus,
ut
visum
est,
non
primam
formam
qua
inchoentur,
sed
expolitionem
qua
perfecti
reddantur,
optari.
Iam
definitionem
bonorum
operum
ponit,
quum
Dei
voluntatem
statuit
pro
regula.
Nam
ita
significat,
non
alia
esse
habenda
bona
opera,
nisi
quae
ad
Dei
voluntatem
exiguntur,
sicuti
etiam
Paulus
ad
Romanos
12,
2,
et
pluribus
aliis
locis
docet.
Meminerimus
ergo
hanc
esse
bene
et
sancte
vivendi
perfectionem,
dum
vita
ad
eius
obedientiam
est
composita.
Quod
proxime
sequitur
membrum,
ad
explicationem
valet.
Faciens,
inquit,
quod
acceptum
sit
coram
illo.
Loquutus
erat
de
voluntate,
quae
in
lege
patefacta
est:
nunc
ostendit,
frustra
Deo
obtrudi
quod
non
praecepit,
quia
sua
placita
pluris
facit
quam
omnes
mundi
inventiones.
Quum
dicit
Per
Iesum
Christum,
bifariam
hoc
potest
exponi:
vel,
faciens
per
Iesum
Christum:
vel,
quod
illi
placeat
per
Iesum
Christum.
Ac
uterque
sensus
optime
congruit.
Scimus
enim
et
spiritum
re-
*)
Haec
exstant
iam
in
edit
a,
1541.
|