51:196
7,
39.
Nondum
spiritus
datus
erat,
quia
Iesus
nondum
erat
glorificatus.
Et
16,
7,
Expedit
vobis
ut
vadam.
Nisi
enim
abiero,
paracletus
non
veniet.
Denique
sicut
tunc
coepit
sedere
ad
dexteram
patris,
coepit
etiam
implere
omnia.
l
l
.
Et
ipse
dedit
alios
quidem
apostolos,
alios
autem
prophetas^
alios
vero
evangelistas,
alios
pastores
et
doctores,
12.
ad
instaurationem
sanctorum,
in
opus
ministerii,
in
aedificationem
corporis
Christi,
13.
usque
dum
occurramus
omnes
in
unitatem
fidei
et
cognitionis
filii
Dei,
in
virum
perfectum,
in
mensuram
aetatis
plenitudinis
Christi
:
14.
ne
amplius
simus
pueri
qui
fluctuemur,
et
circumferamur
quovis
vento
doctrinaef
per
astum
hominum,
per
versutiam
ad
circumventionem
imposturae.
Redit
ad
illam
gratiarum
dispensationem
cuius
meminerat:
et
fusius
declarat
quod
breviter
prius
attigit,
ex
ista
varietate
confici
in
ecclesia
unitatem,
sicut
varii
toni
in
musica
suavem
melodiam
conficiunt.
Simul
tamen
externum
verbi
ministerium
commendat
ab
utilitate
quae
inde
provenit.
Summa
est,
quod
evangelium
per
certos
homines
praedicatur
ad
id
munus
ordinatos,
hanc
oeconomiam
esse
qua
Dominus
ecclesiam
suam
vult
gubernare,
ut
incolumis
maneat
in
hoc
mundo,
et
tandem
solidam
suam
perfectionem
obtineat.
Caeterum
mirari
quis
possit,
cur
Paulus,
quum
de
spiritus
sancti
donis
esset
sermo,
nunc
officia
donorum
loco
commemoret.
Respondeo,
quoties
a
Deo
vocati
sunt
homines,
dona
necessario
coniuncta
esse
officiis.
Neque
enim
Deus
apostolos
aut
pastores
instituendo,
larvam
illis
duntaxat
imponit:
sed
dotibus
etiam
instruit,
sine
quibus
rite
functionem
sibi
iniunctam
obire
nequeunt.
Quisquis
ergo
Dei
autoritate
constituitur
apostolus,
non
inani
et
nudo
titulo,
sed
mandato
simul
et
facultate
praeditus
est.
Nunc
singula
verba
expendamus.
l
l
.
Ipse
dedit
Primum
significat,
non
esse
hoc
inventum
humanum,
sed
sacrosanctam
Christi
institutionem,
quod
regitur
ecclesia
verbi
praedicatione.
Neque
enim
apostoli
se
ipsi
crearunt,
sed
electi
fuerunt
a
Christo:
neque
hodie
qui
veri
sunt
pastores,
se
temere
ingerunt
proprio
arbitrio,
sed
a
Domino
excitantur.
Denique
regimen
ecclesiae,
quod
verbi
ministerio
constat,
non
ab
hominibus
excogitatum,
sed
a
filio
Dei
positum
esse
docet.
Proinde
tanquam
inviolabili
eius
decreto
acquiescendum:
et
quicunque
hoc
ministerium
vel
respuunt,
vel
adspernantur,
eos
in
Christum
autorem
iniurios
et
rebelles
esse.
Ipse
ergo
est
qui
dedit:
quia
nisi
excitet,
nulli
erunt.
Unde
etiam
colligimus,
neminem
fore
idoneum
aut
parem
tam
praeclaro
muneri,
nisi
qui
a
Christo
formatus
et
factus
fuerit.
Quod
ergo
evangelii
ministros
habemus,
eius
est
donum:
quod
excellunt
necessariis
donis,
eius
est
donum:
quod
|