[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


1:196  [CO  1.  196]  stianae  libertatis,  ibi  aut  fervent  libidines,  aut  insani  motus  surgunt,  nisi  mature  obviam  eatur  lascivis  ingeniis  istis,  quae  alioquin  optima  quaeque  pessime  corrumpunt.  Partim  enim,  huius  libertatis  praetextu,  omnem  Dei  obedientiam  excutiunt  et  in  effrenatam  licentiam  se  proripiunt,  partim  indignantur,  putantes  omnem  moderationem,  ordinem,  rerumque  delectum [p. 401]  tolli.  Quid  hic  agamus,  talibus  angustiis  circumsepti?  An  christiana  libertate  valere  iussa,  huiusmodi  periculis  opportunitatem  praecidamus?  [OS  224]  Atqui,  ut  dictum  est,  nisi  ea  tenetur,  nec  Christus,  nec  evangelii  veritas  recte  cognoscitur.  Danda  potius  opera,  ne  adeo  necessaria  doctrinae  pars  supprimatur  et  occurratur  tamen  interim  absurdis  illis  obiectionibus,  quae  inde  enasci  solent.  Christiana  libertas  in  tribus,  ut  ego  quidem  sentio,  partibus  sita  est.  Prima,  ut  fidelium  conscientiae,  dum  fiducia  suae  coram  Deo  iustificationis  quaerenda  est,  sese  supra  legem  erigant  atque  efferant,  totamque  legis  iustitiam  obliviscantur.  Nam  cum  lex,  ut  alibi  iam  demonstratum  est,  neminem  iustum  relinquat,  aut  ab  omni  spe  iustificationis  excludimur,  aut  ab  illa  nos  solvi  oportet.  Ac  sic  quidem  ut  nulla  prorsus  operum  ratio  habeatur.  Nam  qui  vel  tantillum  operum  se  afferre  debere  ad  obtinendam  iustitiam  cogitat,  non  potest  modum  aut  finem  praefigere,  sed  debitorem  universae  legis  se  constituit.  Sublata  igitur  legis  mentione  et  omni  operum  cogitatione  seposita,  unam  Dei  misericordiam  amplecti  convenit,  cum  de  iustificatione  agitur,  et  averso  a  nobis  aspectu,  unum  Christum  intueri.  Non  enim  illic  quaeritur,  quomodo  iusti  simus,  sed  quomodo  iniusti [p. 402]  et  indigni,  pro  iustis  habeamur.  Cuius  rei  si  certitudinem  aliquam  assequi  volunt  conscientiae,  nullum  legi  dare  locum  debent.  Neque  hinc  recte  quis  colligat,  legem  fidelibus  supervacaneam  esse,  quos  non  ideo  docere,  et  exhortari  et  stimulare  ad  bonum  desinit,  tametsi  apud  Dei  tribunal  in  eorum  conscientiis  locum  non  habet.  Haec  enim  duo  ut  multo  diversissima  sunt,  ita  probe  diligenterque  sunt  a  nobis  distinguenda.  Tota  Christianorum  vita  quaedam  pietatis  meditatio  esse  debet,  quoniam  in  sanctificationem  vocati  sunt  (Eph.  1).  In  hoc  situm  est  legis  officium,  ut  eos  officii  sui  admonendo  ad  sanctitatis  et  innocentiae  studium  excitet.  At  ubi  conscientiae  sollicitantur,  quomodo  Deum  habeant  propitium,  quid  responsurae  sint  et  qua  fiducia  constaturae  si  ad  eius  iudicium  postulentur,  ibi  non  subducendum  est  quid  lex  requirat,  sed  unus  Christus  pro  iustitia  proponendus,  qui  omnem  legis  perfectionem  superat.  In  hoc  cardine  totum  fere  argumentum  epistolae  ad  Galatas  vertitur.  Nam  insulsos  esse  interpretes,  qui  docent  Paulum  in  ea  pro  caeremoniarum  tantum  libertate  pugnare,  ex  locis  argumentorum   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci