5:195
PSYCHOPANNYCHIA.
armandam
suam
fidem,
contra
eorum
pravitatem.
Hoc
credimus,
hoc
exspectamus.
Illis
autem
quid
reliquum,
nisi
ut
fortiter
dormiant
somnum
suum,
donec
eos
expergefaciat
[fol.
17]
clangor
tubae,
qui,
ut
fur,
deprehendet
in
tenebris
dormientes?
Et
si
fidelis
animae
vita,
Deus
est,
perinde
atque
ipsa,
vita
est
corporis:
quid
est
quod
anima,
quamdiu
in
corpore
est,
ipsum
agitat,
nec
unquam
ita
otiosa
est,
intentionemque
suam
remittit,
ut
non
aliqua
officii
parte
fungatur,
Deus
autem
velut
agendo
fatigatus
cessat?
Si
tanta
est
vis
animae,
in
massa
terrae
sustinenda,
movenda,
impellenda:
quanta
vis
erit
Dei
in
anima,
quae
natura
agilis
est,
movenda
et
agenda?
Et
audent
alii
dicere,
animam
evanescere:
alii,
vi
sua
non
exerceri
post
dissolutam
compagem
corporis?
Quid
ergo
respondebunt
ad
carmen
Davidis
(Ps.
84,
8),
quo
principium,
medium,
et
finem
viae
beatorum
describit?
Ibunt,
inquit,
de
virtute
in
virtutem,
videbitur
Deus
deorum
in
Sion:
vel
(ut
habent
hebraica)
de
abundantia
in
abundantiam.
Si
crescunt
semper
donec
Deum
videant,
et
ab
illo
incremento
transeunt
ad
Dei
visionem,
quomodo
eos
sepeliunt
isti
in
ebrietate
et
alta
socordia?
Id
ipsum
testatur
apostolus
(2
Cor.
5,
1
ss.),
et
multo
apertius:
ut
si
rumpantur,
spiritui
Dei
amplius
resistere
non
possint.
Scimus
quod
si
terrenum
domicilium
huius
tabernaculi
destructum
fuerit,
aedificationem
habemus
ex
Deo,
domicilium
non
manu
factum,
aeternum
in
coelis.
Nam
in
hoc
gemimus,
domicilio
nostro,
quod
est
e
coelo,
superindui
cupientes:
si
tamen
induti,
non
nudi
reperiemur.
Etenim,
qui
sumus
in
hoc
tabernaculo,
gemimus
onerati,
propterea
quod
nolumus
exui,
sed
superindui,
ut
absorbeatur
mortalitas
a
vita.
Post
paulo:
Itaque
bono
animo
sumus
semper,
et
scimus
quod
quum
domi
sumus,
in
corpore,
peregrinamur
a
Domino
(per
fidem
enim
ambulamus,
et
non
per
speciem);
confidimus
autem
et
magis
probamus,
peregre
abesse
a
corpore,
et
praesentes
esse
apud
Dominum.
Hic
rimam.inveniunt:
in
diem
iudicii
conferenda
apostoli
verba,
quo
et
superinduimur,
et
absorbetur
mortalitas
a
vita.
Proinde
haec,
inquiunt,
1)
una
clausula
comprehendit
apostolus:
Manifestari
omnes
oportere
coram
tribunali
Christi.
Verum,
cur
illud
superindui
magis
ad
corpus
referunt,
quam
ad
Dei
benedictiones,
quibus
a
morte
luculenter
abundamus?
Quis
cogit
vitam
illam
accipere
de
resurrectione?
Quum
simplex
et
promptus
sit
sensus
apostoli,
nos
quidem
cupere
egredi
ex
hoc
corporis
ergastulo,
sed
non
ut2)
vagemur
incerti
sine
hospitio.
Esse
enim
meliorem
domum,
quam
nobis
Dominus
praeparavit:
si
tamen
induti,
et
non
nudi
reperiemur.
Indumen-
1)
inquiunt,
om.
1542.
2)
ut,
omittunt
1576
seqq.
|