5:194
lamus
ergo
a
Christo
membra
sua,
si
volumus
ipsis
vitam
adimere.
Nostra
haec
confessio
est,
[fol.
16]
quam
suis
armis
satis
instruximus:
In
Adam
quidem
omnes
nos
esse
mortuos:
sed
in
Christo
vivere
(1
Cor.
15,
22).
Haec
splendide
et
magnifice
a
Paulo
tractantur:
nempe,
quod
si
Christi
spiritus
habitat
in
nobis,
corpus
quidem
mortuum
est
propter
peccatum,
at
spiritus
vita
est
propter
iustitiam
(Rom.
8,
10).
Corpus
scilicet
vocat
massam
peccati,
quae
ex
carnis
nativitate
in
homine
residet:
spiritum
vero,
partem
hominis
spiritualiter
regeneratam.
Quare,
quum
paulo
ante
(Rom.
7,
24),
ob
peccati
reliquias
in
se
haerentes,
miseriam
suam
deploraret,
non
simpliciter
optabat
tolli,
et
nihil
esse,
ut
ex
illa
miseria
evaderet:
sed
liberari
a
corpore
mortis,
hoc
est,
massam
peccati
in
se
interire:
ut
spiritus
purgatus,
et
quasi
defaecatus,
pacem
cum
Deo
haberet:
hoc
ipso
declarans,
meliorem
sui
partem
corporis
vinculis
captivam
teneri,
ac
per
mortem
liberatum
iri.
Utinam
recta
fide
percipere
possemus
quale
sit
regnum
Dei,
quod
est
intra
fideles,
etiam
dum
hanc
vitam
vivunt.
Nam
simul
facile
esset
intelligere,
inchoatam
vitam
aeternam.
Promisit
hoc
nobis
qui
fallere
non
potebt.
Qui
verba,
inquit,
mea
audit,
habet
vitam
aeternam,
et
in
condemnationem
non
venit:
sed
transivit
a
morte
in
vitam
(Ioann.
5,
24).
Si
transitus
factus
est
in
vitam
aeternam,
cur
eam
morte
interrumpunt?
Alibi:
Haec,
inquit,
est
voluntas
patris,
ut
omnis
qui
credit
in
filium,
non
pereat,
sed
habeat
vitam
aeternam:
et
ego
suscitabo
eum
in
novissimo
die
(Ioann.
6,
40),
Rursum:
Qui
edit
carnem
meam,
et
bibit
meum
sanguinem,
habet
vitam
aeternam,
et
ego
suscitabo
eum
in
novissimo
die
(Ioann.
6,
54).
Non
sicut
comederunt
patres
vestri
manna,
et
mortui
sunt.
Qui
ederit
panem
hunc,
vivet
in
aeternum.
Nolite
huc
vestra
commenta
ingerere,
de
die
novissimo.
Duo
nobis
pollicetur,
vitam
aeternam,
et
illam
resurrectionem.
Duo
quum
audiatis,
alterum
tantum
amplectimini.
Magis
etiam
vos
convincit
altera
Christi
vox.
Ego
sum,
inquit,
resurrectio
et
vita.
Qui
credit
in
me,
etiamsi
mortuus
fuerit,
vivet.
Et
omnis
qui
vivit
et
credit
in
me,
non
morietur
in
aeternum
(Ioann.
11,
25).
Nec
evadent
si
dixerint,
non
mori
eum
in
aeternum,
qui
suscitatur:
quoniam
non
id
tantum
voluit
Dominus,
sed
nunquam
accidere
posse,
uf
moriantur.
Quem
sensum
melius
exprimit
graeca
phrasis,
ubi
legitur,
dg
TOV
aiwva:
quod
Latinis
in
saeculum
significat.
Qua
loquendi
forma
significamus
nunquam
fore,
id
quod
in
saeculum
futurum
negamus.
Sic
alibi:
Qui
sermonem
meum
servaverit,
mortem
non
videbit
in
aeternum
(Ioann.
8,
51).
Hoc
invictum
stat
argumentum
contra
eos,
no*n
visurum
mortem
eum,
qui
sermonem
Domini
servaverit.
Quod
unum
satis
esse
possit
Christianis
ad
13
|