51:193
193
CAPUT
IV.
194
et
nostra
omnia
colligere,
quemadmodum
videbimus.
8.
Propterea
dicit.
Quia
nonnihil
a
genuino
sensu
hoc
testimonium
detorsit
Paulus
ut
proposito
suo
accommodaret:
impii
eum
criminantur,
quasi
scriptura
abusus
fuerit.
Quin
etiam
Iudaei,
quo
plus
habeant
coloris
ad
maledicendum,
naturalem
ipsum
sensum
calumniose
depravant:
quod
de
Deo
praedicatur,
ad
Davidem
vel
ad
populum
transferendo.
David,
inquiunt,
vel
populus,
in
altum
adscendit,quum,
tot
victoriis
elatus,
factus
est
hostibus
suis
superior.
Atqui
si
quis
totum
psalmi
contextum
expendat,
reperiet
soli
Deo
proprie
hoc
tribui.
Totus
psalmus
quasi
epinicion
est,
quod
David
ob
victorias
sibi
concessas
canit
Deo:
verum
ex
rebus
per
manum
suam
gestis
occasione
sumpta,
quae
Deus
alias
magnifice
ediderat
pro
salute
populi
sui,
obiter
commemorat.
Scopus
est,
ut
gloriosam
Dei
potentiam
et
bonitatem
in
ecclesia
spectandam
proponat.
Inter
alia
dicit,
Adscendisti
in
altum.
Caro
enim
Deum
iacere
et
dormire
putat,
nisi
quum
palam
exercet
sua
iudicia.
Itaque
hominum
iudicio,
quum
oppressa
est
ecclesia-,
Deus
quodammodo
est
humiliatus.
Ubi
autem
eius
liberandae
causa
manum
ultricem
exserit,
videtur
se
erigere
et
suum
tribunal
conscendere.
Loquutio
est
satis
frequens
et
nota:
denique
liberatio
ecclesiae
hic
vocatur
Dei
exaltatio.
Paulus
vero
quum
videret
a
Davide
celebrari
triumphum
de
omnibus
Dei
victoriis,
quascunque
in
ecclesiae
suae
salutem
retulerat,
merito
hunc
versum
de
adscensione
Dei
accommodavit
ad
Christi
personam.
Hic
enim
praecipuus
est
triumphus
quem
Deus
unquam
egit,
quum
Christus
devicto
peccato,
subacta
morte,
Satana
profligato,
in
coelum
magnifice
sublatus
est,
ut
glorioso
imperio
ecclesiam
regeret.
Hactenus
non
est
cur
obiiciat
quisquam,
Paulum
hoc
testimonio
abusum
esse
praeter
mentem
Davidis.
Nam
quum
David
in
perpetuo
ecclesiae
statu
Dei
gloriam
consideret:
nulla
certe
reperietur
magis
triumphalis
et
memoranda
Dei
adscensio
quam
qua
sublatus
est
Christus
ad
patris
dexteram,
ut
sibi
omnes
principatus
et
dominationes
subiiceret,
atque
ita
fieret
aeternus
ecclesiae
suae
vindex
et
custos.
Captivam
duxit
Captivitas
hic
nomen
est
collectivum,
pro
hostibus
captivis.
Significat
ergo
simpliciter,
quod
Deus
in
suam
potestatem
hostes
redegerit:
quod
plenius
in
Christo
impletum
est
quam
alias
unquam.
Neque
enim
Satanam
modo
et
peccatum
et
mortem
totosque
inferos
prostravit:
sed
ex
rebellibus
quotidie
facit
sibi
obsequentem
populum,
quum
verbo
suo
carnis
nostrae
lasciviam
domat:
rursus
hostes
suos,
hoc
est,
impios
omnes,
quasi
ferreis
catenis
tenet
constrictos,
dum
illorum
furorem
cohibet
sua
virtute,
ne
plus
valeant
quam
illis
concedit.
Verum
quod
proxime
sequitur,
plus
Calvini
opera.
Vol.
LL
|