[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


47:19  19  IN  EVANGELIUM  IOANNIS  20  et  quod  legem  suam  cordibus  insculpit,  ac  intus  per  spiritum  suum  in  illius  obedientiam  homines  reformat.  Unde  apparet  legem  perperam  ac  falso  exponi,  si  quos  in  se  retineat,  vel  impediat  quominus  ad  Christum  accedant.  18.  Deum  nemo  vidit  linguam.  Aptissime  hoc  ad  proximae  sententiae  confirmationem  additum.  Cognitio  enim  Dei  ianua  est,  qua  in  bonorum  omnium  fruitionem  ingredimur.  Ergo  quum  se  Deus  nobis  per  solum  Christum  patefaciat,  hinc  etiam  consequitur,  omnia  a  Christo  petenda  esse.  Haec  doctrinae  series  diligenter  notanda  est.  Nihil  magis  tritum  videtur,  quam  pro  fidei  suae  modo  percipere  unumquemque  nostrum  quae  Deus  nobis  offert:  sed  pauci  sunt  qui  cogitent,  vas  fidei  et  notitiae  Dei  afferendum  esse,  quo  hauriamus.  Quod  Deum  a  nemine  visum  esse  dicit,  non  tantum  de  externo  corporei  oculi  adspectu  intelligendum:  nam  generaliter  significat,  quum  Deus  lucem  habitet  inaccessam,  non  posse  nisi  in  Christo  viva  sua  imagine  cognosci.  Porro  hunc  locum  ita  vulgo  exponunt:  Quum  nuda  Dei  maiestas  in  se  sit  abscondita,  nunquam  potuisse  comprehendi,  nisi  quatenus  se  in  Christo  manifestavit:  Deum  ergo  nonnisi  in  Christo  patribus  olim  fuisse  cognitum.  Ego  vero  potius  hic  evangelistam  in  comparatione  iam  adducta  insistere  sentio,  quanto  scilicet  nostra  quam  patrum  conditio  sit  potior,  quia  Deus  qui  prius  in  arcana  sua  gloria  latebat,  se  nunc  quodammodo  visibilem  fecerit.  Nam  certe  quum  vocatur  Christus  expressa  Dei  imago,  id  ad  peculiare  novi  testamenti  beneficium  pertinet  (Hebr.  1,  3).  Sic  etiam  hoc  loco  evangelista  novum  et  insolitum  quiddam  designat,  quum  unigenitum,  qui  erat  in  sinu  patris,  nobis  exposuisse  dicit  quod  alioqui  occultum  erat.  Dei  ergo  manifestationem,  quae  per  evangelium  nobis  allata  est,  commendat,  in  qua  nos  a  patribus  discernit,  facitque  illis  superiores:  quemadmodum  et  Paulus  fusius  tractat  (2.  Corinth.  3  et  4).  Nullum  enim,  ut  sub  lege,  amplius  velum  esse  praedicat,  sed  Deum  palam  in  Christi  facie  conspici.  Si  cui  absurdum  videtur,  patres  Dei  notitia  privari,  ex  quibus  prophetae  nobis  hodie  etiam  facem  praeferunt:  respondeo,  non  simpliciter  aut  praecise  illis  negari  quod  nobis  tribuitur,  sed  minoris  et  maioris  (ut  loquuntur)  fieri  comparationem,  quia  illi  parvas  tantum  vivae  lucis  scintillas  habebant,  cuius  plenus  hodie  fulgor  nos  illustrat.  Si  quis  excipiat,  Deum  tunc  quoque  facie  ad  faciem  esse  visum  (Genes.  32,  30):  dico  adspectum  illum  minime  cum  nostro  conferri,  sed  prout  tunc  solebat  Deus  obscure  et  quasi  procul  se  ostendere,  quibus  clarius  apparuerat,  ii  se  facie  ad  faciem  vidisse  dicunt.  Itaque  temporis  sui  respectum  habent:  interim  Deum  non  videbant,  nisi  multis  involucris  obtectum.  Singularis  fuit  visio  illa  et  reliquis  fere  omnibus  excellentior,  quam  in  monte  Moses  impe-   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci