37:19
19
IN
ISAIAM
20
omnia
creavit.
Iniuriam
ergo
fieri
Deo
summam,
non
tantum
si
eius
maiestas
cum
rebus
nihili
conferatur,
sed
etiam
nisi
supra
omnes
angelos,
et
quidquid
censetur
divinum
longe
emineat.
Quum
Paulus
utitur
hoc
testimonio
adversus
idololatras,
aut
saltem
verba
prophetae
recitat
(Act.
17,
29),
non
detorquet
a
genuino
sensu.
Hinc
quidem
colligit
praeposterum
esse
si
Deo
imaginem
aliquam
affingamus.
Propheta
vero
sic
a
diffidentia
revocat
Iudaeos,
ut
simul
superstitiones
gentium
condemnet,
atque
alienissimum
a
Deo
esse
ostendat
aut
pingi,
aut
effingi.
Unde
apparet
Pauli
doctrinam
probe
cum
ista
convenire.
Postquam
enim
propheta
Dei
potentiam
immensam
esse
ostendit,
quum
vel
pugillo
omnia
comprehendat,
infert
tandem,
cui
ergo
me
similem
facietis?
nam
quaecunque
effigies
exprimatur,
nihil
mihi
affine
vel
simile
habitura
est.
Utilis
doctrina
et
digna
observatu.
Nam
si
vel
unicus
hic
locus
exstaret,
sufficeret
omnino
ad
refutanda
figmenta,
quibus
se
deludunt
papistae,
quum
sibi
licere
volunt
externis
figuris
repraesentare
Deum.
Negat
propheta
imaginem
posse
ex
mortua
materia
confici,
quae
Dei
gloriae
conveniat.
Palam
idola
reiicit,
necdum
loquitur
de
ipsorum
cultu,
sed
quod
ea
fabricare
et
erigere
per
se
coram
Deo
exsecrandum
et
detestabile
sit.
Scriptura
vero
huiusmodi
testimoniis
referta
est.
Moses
(Deut.
4,
12)
populum
ad
hoc
vitium
proclivem
monebat:
Effigiem
nullam
aut
formam
vidisti
in
monte,
vocem
tantum
audiisti.
Vide
ergo
et
attende
ne
deceptus
ullam
imaginem
tibi
fabrices.
Ergo
ad
cognoscendum
Deum
non
debemus
ipsum
pro
nostra
libidine
effingere,
sed
confugere
ad
verbum,
in
quo
viva
ipsius
imago
nobis
proponitur.
Ea
communicatione
contenti
ne
quid
amplius
ex
nobis
ipsis
audeamus.
Aliae
enim
viae
aut
rationes,
quemadmodum
simulacra
et
imagines,
nos
ad
vanitatem
et
mendacium,
non
ad
veritatem
instituent,
sicut
praeclare
docet
Ieremias
(10,
8):
Eruditio
vanitatum,
lignum.
Et
Habacuc
(2,
18),
Mendacium
est
conflatile
eius.
Quod
autem
Dominus
interdum
sese
leoni,
urso,
homini,
aut
aliis
rebus
comparat,
nihil
ad
imagines,
ut
papistae
arbitrantur:
sed
iis
similitudinibus
aut
humanitas
Dei
et
clementia,
aut
severitas
et
ira,
et
alia
eiusmodi
exprimuntur.
Nec
enim
aliter
Deus
sese
nobis
patefacere
potest,
nisi
ex
similitudine
rerum
quas
novimus.
In
summa,
si
Deo
simulacrum
erigere
aut
statuere
liceret,
hoc
commune
haberet
cum
diis
gentium,
nec
stare
posset
haec
prophetae
sententia.
19
et
20.
{Artifex.)
Quia
magna
vis
eat
publici
consensus,
et
quidquid
multitudini
placet
pro
lege
ducitur:
contra
hunc
errorem
fideles
munit
propheta.
Est
igitur
occupatio
in
his
verbis,
ne
Iudaeos
terreat,
quod
gentes
certatim
studia
sua
conferant
idolis
fingendis,
quia
hoc
modo
alii
alios
|