52:187  187  CAPUT  I.  1.  Paulus,  et  Silvanus,  et  Timotheus,  ecclesiae  Thessalonicensium  in  Deo  patre  nostro  et  Domino  Iesu  Christo,  2.  gratia  vobis  et  pax  a  Deo  patre  nostro  et  Domino  Iesu  Christo.  3.  Gratias  agere  dehemus  Deo  semper  de  vobis,  fratres,  quemadmodum  dignum  est,  quia  vehementer  augescit  fides  vestra,  et  exuberat  caritas  mutua  uniuscuiusque  omnium  vestrum:  4.  ut  nos  ipsi  de  vobis  gloriemur  in  ecclesiis  Dei  de  tolerantia  vestra  et  fide  in  omnibus  persequutionibus  vestris  et  afflictionibus,  quas  sustinetis,  5.  ostensionem  iusti  iudicii  Dei:  ut  digni  habeamini  regno  Dei,  pro  quo  et  patimini.  6.  Si  quidem  iustum  est  apud  Deum  reddere  iis,  qui  vos  affligunt,  afflictionem:  7.  et  vobis,  qui  affligimini,  relaxationem  nobiscum:  1.  Ecclesiae  in  Deo.  De  forma  salutationis  verba  facere,  supervacuum  foret.  Hoc  modo  notatu  dignum  est,  ecclesiam  in  Deo  et  Christo  dici  quae  non  tantum  collecta  est  sub  fidei  vexillo,  ut  Deum  unum  patrem  colat  et  in  Christum  confidat:  sed  quae  opus  ac  aedificium  est  tam  patris  quam  Christi:  quia  dum  nos  sibi  Deus  adoptat  et  regenerat,  ex  ipso  esse  incipimus  in  Christo  (1.  Corinth.  1,  30).  2.  Gratias  agere.  Incipit  a  laude,  ut  sibi  transitum  ad  cohortationem  faciat:  sic  enim  plus  proficimus  apud  eos  qui  iam  in  cursu  sunt,  dum,  superiores  eorum  progressus  non  tacendo,  admonemus  quantum  adhuc  distent  a  meta,  et  stimulamus  ad  pergendum.  Quoniam  autem  priore  epistola  fidem  eorum  et  caritatem  laudaverat,  nunc  praedicat  utriusque  incrementa.  Et  sane  haec  piis  omnibus  tenenda  est  ratio,  ut  se  quotidie  examinent,  ac  videant  quousque  sint  progressi.  Haec  igitur  vera  laus  fidelium,  si  in  dies  crescant  in  fide  et  caritate.  Quum  dicit,  semper,  significat  sibi  assidue  suppeditari  novam  materiam.  Prius  gratias  de  ipsis  egerat  Deo  :  nunc  dicit  esse  quare  rursus  agat,  nempe  propter  quotidianos  progressus.  Quum  autem  gratias  agit  Deo  hoc  nomine,  ab  ipso  esse  testatur  non  minus  incrementa,  quam  initium  fidei  et  caritatis.  Nam  si  essent  ex  virtute  hominum,  ficta  esset,  aut  certe  de  nihilo  gratiarum  actio.  Praeterea  ostendit,  non  vulgares,  ac  ne  mediocres  quidem  solum,  sed  uberri-